دایره مینا

دیشب به یاد زنده یاد، داریوش مهرجویی فیلم دایره مینا را دیدم

البته ناگفته نماند که قرار است فیلم را در گروه مسخ هنر تحلیل کنیم.

یک دوره گرد ویالون به دست در فیلم شعرهای عجیب و شاهکاری می‌خواند

شعر اول: در میان سینه‌ام صد تیر پنهانی زدی / باز می‌پرسی چرا زرد می‌باشد رنگ تو؟ /حال من می‌دانی و خود را به نادانی زدی. شعری عجیب عمیق و شاهکار که نیمه است از استادم که پرسیدم گفت: احتمالا شاعرش محلی باشه.چون که رباعی ناقصه... شاید مهرجویی دلایل خودش را داشته است.

شعر دوم: ای چرخ فلک دوندگی ما را کشت/ بر درگه خلق، بندگی ما را کشت/ ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت.

این شعر از واعظ قزوینی است اما دومی هم می‌بایست چهار مصرع باشد که در فیلم ناقص است .

۲۹ مهر ماه ۱۴۰۲