این سوالی هست که من از خودم پرسیدم وقتی حدود ۴۰ هزار اسکرین شات توی گوشیم جمع کردم از تمام چیزهایی که حتی الان یادم نمیاد با چه هدفی و برای چی ازشون اسکرین شات گرفتم، فکر میکنم اگر اینستاگرام یا تلگرام داشته باشین این عادت مخرب توی وجودتون شدت بیشتری میگیره، اینکه هر چیز باحالی میبینین ازش اسکرین شات بگیرین از یک پست جالب، تا یک کامنت جالب تا یک دایرکت جالب، یا اگر پیج پابلیک داشته باشین به ازای هر فالووری که جذب میکنین ذوق زده میشین و ازش اسکرین شات میگیرین، قطره قطره گالری گوشیتون پر میشه از اسکرین شاتهای بیشماری که حتی خودتون هم یادتون نمیاد از کجا اومده و وقتی هم میخواین حذفشون کنین دستتون میلرزه که مبادا چیز مهمی اون لا به لا قرار داشته باشه و شما از دستش بدین و همین فکر ساده باعث میشه مثل یک "خانه به دوش" تمام اون هزاران اسکرین شاتی که دارین رو با خودتون از اینور به اونور حمل کنین
چالشی که امروز باهاش روبرو هستم همینه، چیکار میتونم بکنم؟ چطور میتونم از شر این همه اسکرین شات خلاص بشم؟ نمیتونم توی یک چشم بهم زدن حذفشون کنم نه فقط بخاطر اینکه میترسم چیز مهمی بینشون باشه بلکه بخاطر اینکه حتی برای جمع کردنشون هم وسواس زیادی به خرج دادم، روی تک تک اونها فکر کردم و به خیال خودم میخواستم بهتون نشون بدم که چطور لایک و کامنت اینستاگرام میتونه بخشی از شخصیت و هویت مارو فاش کنه چیزهایی که ممکنه حتی خودمون هم درباره خودمون بهش آگاه نباشیم!!!
حالا تو مغز من یک جنگ در گرفته، جنگی در برابر تمام این اسکرین شاتهایی که جمع کردم، جنگی که نمیدونم از کجا باید شروع کنم به مبارزه باهاش، بخشی از این اسکرین شاتها در حقیقت تلاشهای من رو نشون میده، پیجهایی که زدم، تلاشهای بیوقفهای که شبانه روز پای پیجهای مختلف گذاشتم تا شاید بتونم پولی دربیارم دقیقا از همین مورد هم شروع شد که خواستم این پیجها رو فعال کنم ازشون اسکرین شات بگیرم تا بهتون نشون بدم که چه کارهای زیادی انجام دادم!!! میخواستم در جواب اون افرادی که میان اینجا بهم میگن تو بیعرضه هستی و تلاش کافی نکردی، با سند و مدرک بهشون نشون بدم که چقدر تلاشهای زیادی انجام دادم اما موفق نشدم!!
وقتی به اسکرین شات گرفتن نگاه میکنم واقعا شک میکنم که آیا این تو دنیای امروز یک رفتار سالم تلقی میشه یا یک وسواس مخرب؟ انگار تبدیل به یک سری موجود بیارزش شدیم که از هزاران چیز مختلف عکس و فیلم میگیریم و دلمون خوشه کنج گوشیمون نگهشون داریم ولی حتی یکبار هم فرصت نمیکنیم بهشون نگاهی بندازیم پس واقعا چرا نگهشون میداریم؟ همین معضل رو توی اینستاگرام و تلگرام هم دارم، مثلا کافیه یک پست جالب توی اینستاگرام ببینم، اونوقت مغزم گیر میده بهم که حتما ذخیرهاش کن، هرچقدر بهش میگم بیخیال شو، اذیتم نکن اما مغزم رو نمیتونم ساکت کنم آزارم میده و در نهایت اون برنده میشه!!! همینطوری شد که حالا حدود ۳۰ هزار پست ذخیره شده توی پیج اینستاگرامم دارم چرا ذخیره کردم؟ نمیدونم!!!
برای همینه که همیشه از برگشت به اینستاگرام حراس داشتم این سیاه چاله عظیم که من رو توی خودش میبلعه🥺 از یک طرف گالری گوشیم پر میشه از هزاران اسکرین شات از پست و کامنت و دایرکت مختلف، از اون طرف دهها هزار پستی که توی خود اینستاگرام ذخیره میکنم برای اون روزی که قراره باشه راجع بهشون حرف بزنم هرچند خودمم میدونم اون روز هرگز نمیرسه!! برای همینم از اینستاگرام بیزار بودم و نمیخواستم نصبش کنم اما اینقدر فشار جامعه زیاده چون متاسفانه تو ذهن مردم اینطور شکل گرفته که "اگر پول نداری پیج اینستاگرام بزن پولدار میشی" اصلا فکر نمیکنن که اگر واقعا اینقدر راحت بود دیگه هیچ فقیری امروز توی دنیا وجود نداشت همه بلاگر میشدن!!!
بذارین یه بخشی از اسکرین شاتهایی که عمدتا زیاد تکرار میکنم رو اینجا نشون بدم، یکی از چیزهایی که زیاد ازشون اسکرین شات میگیرم "نمای اکسپلورر" اینستاگرامم هست، واقعا نمیدونم چرا!! شاید چون خیلی به خودم افتخار میکردم که اکسپلورر من پر از پستهای هنری و نقاشی هست و مثل بقیه پستهای چرت و پرت نداره همین هم باعث میشد که حداقل روزی چند بار از اکسپلوررم اسکرین شات بگیرم!!!
البته که اکسپلورر یک چیز ثابت نیست و خیلی سریع تغییر میکنه کافیه هوش مصنوعی اینستاگرام بفهمه که شما یک ذره به چیز دیگری واکنش نشون میدین اونوقت از فردا ۲ تا بعد ۴ تا بعد ۸ تا پست از همون مورد نشون میده و همینطور به صورت تصاعدی بالا میره، توی اکسپلورر بالایی من تقریبا اواسط مرداد و شهریور برای یک "آموزشگاه موسیقی" به عنوان "ادمین" پیجش تولید محتوا میکردم و دنبال ایدههای موسیقی و ابزارهای تولید محتوا بودم همین هم باعث میشد که اکسپلوررم پر از ایدههای پیانو و موسیقی و ابزارهای تولید محتوا بشه!!
یکی دیگه از چیزهایی که به صورت پیوسته و "ناخودآگاه" ازش اسکرین شات میگیرم تعداد فالوورهای پیج هست وقتی کسی منو دنبال میکنه، واقعا چرا؟ چرا مغزم فکر میکنه جذب فالوور یک "پاداش" یا یک "افتخار بزرگ" هست که باید ازش مدرک داشته باشه؟ ببین به چه دنیایی رسیدیم که چه چیزهایی برای مغز ما تبدیل به دستاورد شده، احساس سگی رو دارم که با تشویق و تنبیه تربیت شده به چه چیزهایی واکنش نشون بده!!! لعنت به اینستاگرام!!
دوباره مورد بعدی که ازش زیاد اسکرین شات میگیرم هم مربوط به اینستاگرام هست، هر بار که من یک پست یا استوری میذارم و حجم زیادی از آدمها ریپلای میزنن من هیجان زده میشم و احساس میکنم دستاورد خاصی بدست آوردم و شروع میکنم به اسکرین شات گرفتن درحالی که این واقعا هیچی نیست این "هیچه، هیچ" اما اینستاگرام باعث شده مغز من این کار بیهوده و پوچ رو به عنوان یک عامل موفقیت تلقی کنه اینکه من یک استوری میذارم و ۲۰ نفر ریپلای میزنن پس من خیلی موفقم!!!
بماند که چند نفر از پیجهایی که توی اسکرین شات بالا هستن مثل یک مار دو سر میمونن مثل "دف ماه بانو" یکی از اون مارهایی که توی این مدت و توی مسیر دادگاهم حسابی پشت سرم دسیسه چید!! امان از شهرهای کوچیک و دسیسههاش!!
اسکرین شات گرفتن فقط به اینستاگرام خلاصه نمیشه بلکه توی هر اپلیکیشنی که برام پیامهای زیادی میاد یا کسی توی پیامش از من تعریف میکنه یا یه حرفی میزنه که به دل من میشینه باعث میشه مثل یه بچه سال برم ازش اسکرین شات بگیرم و برای خودم یک پوشه از حرفای خوشگل بقیه بسازم، آیا من بیمارم؟ نمیدونم، آیا بیمهری پدرم در طی سالها از من یک موجود عقدهای و مهر طلب ساخته که دنبال جلب توجه دیگران هستم؟ واقعا نمیدونم!! من که دکتر نیستم، نمیتونم معایب خودم رو ببینم، انسان هرچقدر هم پذیرشش بالا باشه باز هم در برابر معایب خودش "کور" میشه!!
یا مثلا این مورد، من نیم ساعت با یک دوستی صحبت کردم و بعد از صفحه تماس اسکرین شات گرفتم، چرا؟ چیو میخواستم ثابت کنم؟ اصلا چرا باید همچین کاری میکردم؟ هدف این اسکرین شات چی بود؟ گاهی با خودم فکر میکنم شاید از یک جایی به بعد مغزم عادت کرده ناخودآگاه دستم روی دکمه "اسکرین شات" میره بدون اینکه فکر کنم آیا واقعا لازمه یا نه!!!
در پایان آیا اسکرین شات گرفتن واقعا یک "وسواس" هست؟ و اگر آره من چطور میتونم این وسواس کشنده رو کنترل کنم؟ منی که احساس میکنم هر گوشه از ذهن و مغز و رفتارهام پر از وسواسهای فکری شده چطور میتونم خودم رو کنترل کنم؟
پست شماره ۱۱۸ / ۱۳۴۱ کلمه
تاریخ ۱۸ فروردین ۱۴۰۴
سایت ویرگول
