آشنایی با Object Storage

دنیای ابر دنیای اعداد بزرگ است. میلیون ها دستگاه، میلیاردها فایل، تریلیون ها رویداد، همه این اعداد بزرگ باید در مکانی ذخیره شوند. ذخیره‏ سازی اشیاء مدلی از ذخیره سازی داده است که برای نگهداری حجم عظیمی از داده ها طراحی شده است. در این مدل، داده‌ها به جای اینکه در یک محیط فیزیکی ذخیره شوند، در فضای اینترنت قرار می‌گیرند. اینطوری دیگر نیازی نیست که اطلاعات را داخل فلش مموری بریزید و بعد فلش را به کامپیوتر وصل کنید.

وقتی داده‌ها و اطلاعات را در کامپیوترتان ذخیره می‌کنید، این داده‌ها روی هارد دیسکی که درون دستگاه هست قرار می‌گیرند. البته  از فلش یا هاردهای اکسترنال هم برای ذخیره سازی اطلاعات استفاده میکنند. در این حالت، جابجایی اطلاعات راحت‌تر است و در هر زمانی می‌توانید به داده‌های مد نظرتان دسترسی داشته باشید.

این کار چقدر جواب گو است؟

آیا می‌توان داده‌های چندین سال یک شرکت را روی هارد دیسک همراه داشت و استفاده کرد؟ در این حالت، علاوه بر مشکلات گم‌شدن  و از دست رفتن داده‌ها، چگونگی حمل داده‌ها یک مسئله بزرگ است!

سازمان ها، ذخیره و مدیریت کارآمد این حجم از داده را چالش برانگیز می دانند. ذخیره سازی مبتنی بر شی به عنوان روشی برای ذخیره و پشتیبان گیری داده ها به وجود آمده و سطحی از مقیاس پذیری را ارائه می دهد که با ذخیره سازی سنتی امکان پذیر نیست.
به همین خاطر سراغ فضای ذخیره سازی ابری می‏رویم. در فضای ابری، تمام اطلاعات روی سرور ابری قرار می‌گیرند.

انواع فضای ذخیره سازی ابری

در حال حاضر سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری مختلفی وجود دارند که بر حسب نیاز کاربران، کاربردهای مختلفی دارند.

1. سرویس ذخیره سازی ابری شخصی (Personal)

فضای ابری شخصی یا Personal Cloud Storage، فضایی است که توسط شرکت‌های مختلف، برای نگهداری عکس، ویدئو، فیلم و … در اختیار شما قرار داده می‌شود.

2. سرویس ذخیره سازی ابری خصوصی (Private)

این سرویس یک بستر مناسب برای سازمان ها است. در این حالت، یک کسب‌وکار سرورهای ذخیره سازی داخلی خودش را راه‌اندازی می‌کند. دلایل مختلفی برای انتخاب یک سرویس ذخیره سازی ابری خصوصی توسط سازمان‌های مختلف وجود دارد. یکی از مهم‌ترین آن‌ها، این است که برخی از مشاغل به دلایل قانونی ملزم به ذخیره اطلاعات کاربران در وب‌سایتشان هستند و می‌خواهند این اطلاعات در بستری امن باشند.

خود ابرهای خصوصی هم به دو دسته تقسیم می‌شوند: فضای ابری بر پایه شی و فضای ابری بر پایه بلوک

3. سرویس ذخیره سازی ابری عمومی (Public)

اغلب افراد وقتی از ابر و فضای ابری صحبت می‌کنند، منظورشان همین بستر است. سرویس‌هایی مانند Google Drive و Dropbox تعداد زیادی سرور دارند که برای این کار در نظر گرفته شده‌اند.

معرفی چند نمونه فضای ذخیره سازی ابری

فضای ابری ساند کلود

ساند کلود یا ساوندکلاود (SoundCloud) بزرگ‌ترین پلتفرم صوتی متن باز جهان است. این پلتفرم در سال ۲۰۰۷ ساخته‌شده و تا به امروز، بستری برای میزبانی بیش از ۱۹۰ میلیون قطعه موسیقی از ۲۰ میلیون سازنده در ۱۹۰ کشور جهان است. با توجه به اینکه این پلتفرم روی فضای ابری ساخته‌شده، به‌راحتی می‌توان موسیقی‌ها، پادکست‌ها و کلیه فایل‌های صوتی را روی ساوندکلاود بارگذاری کرد و مردم جهان می‌توانند به‌راحتی به آن‌ها دسترسی داشته باشند و آن‌ها را گوش کنند.

فضای ابری تلگرام

تلگرام به‌عنوان یک پیام‌رسان محبوب و پرطرفدار، هر روز و هر دقیقه میزبان حجم بالایی از اطلاعات و داده های مبادله شده میان کاربران است. این اپلیکیشن محبوب روی فضای ابری ساخته شده و هر کاربر در این بستر، فضای ابری تلگرام خاص خودش را برای انتقال اطلاعات یا ذخیره کردن آن‌ها دارد. این برنامه رایگان است و کاربران نیازی نیست که برای تبادل اطلاعات روی پیام‌رسان تلگرام هزینه‌ای بپردازند.

فضای ابری گوگل

گوگل از ساختار ابری Google Cloud Platform (GCP) برای ارائه سرویس‌ها و خدماتش به کاربران خودش استفاده می‌کند. کلیه پلتفرم‌های رایگان گوگل مانند گوگل درایو (Google Drive)، یوتیوب (YouTube)، جی میل (Gmail) و… روی این فضای ابری میزبانی می‌شوند. گوگل این فضای ابری را به‌رایگان در اختیار کاربران قرار داده تا بتوانند در بستر جی‌میل برای ارتباط با دیگران استفاده کنند، در یوتیوب فیلم آپلود کنند یا فیلم تماشا کنند و درنهایت در گوگل درایو فایل‌های خودشان را مدیریت کنند. گوگل برای تامین هزینه‌های فضای ذخیره سازی ابری‌اش، از روش­‌هایی مانند تبلیغات یوتیوب درآمد دارد.