دقیقه‌ای تأمل؛ دنیایی از امید، حرکت و عاملیت

حوالی انتهای دهه ۸۰ و ابتدای دهه ۹۰ بود که تحریم های اقتصادی آمریکا ضد ملت ایران شدت گرفت.

خاطرات آن روز ها و فشاری که بر مردم آمد شنیدنی و قابل تامل است. زمانی که حتی استامینوفن به سختی پیدا میشد، خیلی از وسایل، ابزارها و موارد مورد نیاز صنعت و بازرگانی ما به سختی تامین می‌شد و مبادی اقتصادی ما به شدت محدود شده بود؛ در حالی که ما به اوج اقتدار علمی و اقتصادی در تاریخ انقلاب رسیده بودیم و در حال رشد روز افزون بودیم، درست است که فضا نفس گیر بود، اما معلوم بود داریم به اقتداری بس بزرگ میرسیم.

اما دو عامل وضعیت را در مرور زمان بدتر کرد:

۱. رسانه‌ها و جنگ شناختی برای به زانو در آوردن مقاومت ملت ایران

۲. منافذ اعتقادی خرد در عمق جان مردم

در جنگ ۸ ساله و در طول دفاع مقدس هم با اینکه کمبود تسلیحات داشتیم، همچنین حتی نسبت به قوای انسانی دشمنانِ خود ضعف داشتیم، اما حال و هوای مقاومت مردم و اجتماع باعث شد، تا نه تنها یک وجب از خاک ایران را به دشمن ندهیم، بلکه باعث اقتداری بس بزرگ در زمینه نظامی شد که هنوز ادامه داشته و امنیتی بازدارنده را تامین کرد.

این نتیجه مقاومت بود

اما در زمانی که جنگ اقتصادی از بعد از فتنه شکست خورده ۸۸ شروع شد، دشمن با استفاده از ابزار رسانه و جنگ شناختی شروع به از میان بردن روحیه مقاومت در مردم کردند و نتیجه تلاش ۴ ساله آنها تبدیل شد به انتخابات سال ۱۳۹۲ و راه یافتن خود باختگانی به ساختمان پاستور که شعارشان « ما نمی‌توانیم » بود.

تاثیر شگفت آفرین رسانه و نبرد فکرها، باعث انحراف انتخابات مجلس سال ۱۳۹۴ و رای آوردن لیست انگلیسی شد و فضای جولان بدخواهان و سود جویان بیش از پیش مهیا شد.

شاید در زمان تحریم خیلی چیز ها نداشتیم؛ اما بدون شک، ترک مقاومت و سیاست اقتصاد مقاومتی، و همچنین ترک نبرد با خصم جهانی، و در پی آن دست درازی و گداییِ تحقیر مآبانه، مسیری به شدت غلط بود که از چرخش تفکر برخی از افراد جامعه و سکوت رسانه‌ای جبهه انقلاب؛ باعث تحمل ۴ + ۴ سال تحقیر و تورم و افزایش فقر و مشکلات عدیده‌ای در ملت ایران شد.

اثر این انتخاب ملت، که تاثیر پذیرفته از رای خودباخته ها و هجمه دشمنان بود؛ همین ۸ سال ذلت و رکود و سقوط بود.

اما اگر حال هم، امید، رشد، و مقاومت را بوسیده و در کناری گذاریم، بدون شک هدف بعدی دشمن استعمار کامل و افزایش روز افزون مشکلات و ضعف های ما خواهد بود؛ هم تاریخ این را به اثبات می‌رساند و هم تجربه ۸ سال تحقیر ملت‌مان...

اگر جهاد تبیین را جدی بگیریم، اگر جنگ شناختی و سواد رسانه دانستیم، اگر روحیه مقاومت را زنده کنیم، اگر از تاریخ عبرت بگیریم، اگر بر روی پای خود ایستادیم و دل به چشم‌اندازهای مهدوی خویش دهیم؛ بدون شک، پیروز میدان اقتصادی و فرهنگی هم ما خواهیم بود. تنها، باید عاقلانه گام برداشت.

مگر نمی‌دانیم:

« إِنَّ وَعدَ ٱللَّهِ حَقّ »
قطعا وعده خدا حق و عملی است
[ یونس، کهف، قصص، روم، نساء، لقمان، فاطر، غافر، جاثیه، احقاف ]

آیا به وعده پروردگار اعتقاد نداریم؟ مگر از ندبه و موسی و قرآن نیاموختیم که:

« ٱستَعِينُواْ بِٱللَّهِ وَٱصبِرُوٓاْ إِنَّ ٱلأَرۡضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَآءُ مِن عِبَادِهِۦ وَٱلعَٰقِبَةُ لِلمُتَّقِينَ »
استقامت پیشه کنید، که زمین از آن خداست، و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد، واگذار می‌کند؛ و سرنوشت برای پرهیزکاران است [اعراف ۱۲۸]

پس برای حفظ ایران اسلامی و رقم زدن عصری جدید از مقاومت ایران و خلق روحیهٔ حرکت تشکیلاتی‌ای که رو به قلّه‌های آرمان انقلاب در گام دوم است را، از همین حالا شروع کنید!

بسم الله الرحمن الرحیم 🇮🇷✌️