پستی ها و بلندی های مهاجرتم به تهران

من آرش هستم ، توسعه دهنده فول استک در شرکت پشتیبان ، تابستون همین سال (۹۷) اومدم پایتخت ، قبلش تو رشت تو یه شرکت نوپای آیتی کار میکردم، قبلشم تو یه آموزشگاه ۳ سال حدودا تدریس برنامه نویسی کردم.قبلش تو کافه بازار اپ میزاشتم ، حدودا از ۸۸ شروع کردم کار حرفه ای رو .فریلنس هم کار میکردم. اما چی شد که تصمیم گرفتم بیام تهران؟

نکات مثبت

درامد

میشه گفت اصلی ترین دلیلم درامد بیشتر بود، وقتی شهرستان هستی چه کارفرما چه پیمانکار اونقدری هزینه نمیکنن رو نیروی انسانی که بتونی بهش تکیه کنی و فریلنس هم کفاف سرمایه گذاری برای پروژه های شخصی رو نمیده.

تکنولوژی

تو تهران به دلیل رقابت سبکی که شرکت ها و حتی آدم ها دارن معمولا تصمیم میگیری که تکنولوژی های جدید رو یاد بگیری تا عقب نمونی، تو شهر های دیگه معمولا اینطور نیست. وقتی تهران هستی همش دوست داری ( حداقل من اینطور هستم )‌ بری رویداد های مختلف ، یا چیزای جدید یاد بگیری که بتونی به دوستات هم یاد بدی، یا تکنولوژی های جدید رو تو شرکت پیاده سازی کنی تا شرکت و خودت رو یه لول ببری بالاتر.

اکوسیستم

همونطور که احتمالا حدس زدید بیشتر فعالان جامعه آیتی ایران تو تهران هستند، و رویداد های مختلفی برگزار میشه که خیلی به شبکه سازی و آگاهی از تکنولوژی های جدید کمک میکنه.مثلا هر هفته تو یه شرکت آیتی بزرگ (و یا کوچک) رویداد همفکر برگزار میشه ، یا مثلا همین چند روز بعد یلدای کارآفرینی هست و فرداشم همایش آینده وب و موبایل. حداقل تو رشت اینطور نبوده تا زمانی که من اونجا بودم.

شهر

شهر تهران پر است از جاهای دیدنی، کافه های خوب، فروشگاه های شلوغ ، شرکت های بزرگ و... انتخاب خیلی خوبی هست به عنوان یه کلان شهر برای کار و زندگی.گلچینی از انواع روش های حمل و نقل عمومی رو داره ، تقریبا هرچیزی بخوای رو میتونی تو بازار پیدا کنی و معمولا اگه پول داشته باشی دست خالی بر نمیگردی خونه.

نکات منفی

ترافیک

ترافیک تو ساعات شلوغی ، باعث میشه عصبی شی، دیر سرکار برسی و کمی انرژی اول صبحت بره، حمل و نقل عمومی هم خوبه اما عالی نیست و خیلی جای پیشرفت داره. شرکت ها معمولا سر ساعت کارت حساس هستند . و واقعا هم بی دلیل حساس هستند(نظر شخصی!).

آدم های رباتیک

اینجا همه واسه اینکه رئیس بگه آفرین کار میکنند،که سر ماه کسری نخورن و اضافه شد بگیرن،نه به آینده فکر میکنن نه به اون کسب و کار ، رئیس که راضیه تا تو دردسر نیفته! معمولا همه کار ها به راحت ترین حالت ممکن انجام میشه و تا به دردسر نیفتن جمعش نمیکنن. تکنیکال دبت ها خیلی زیاد هست معمولا تو شرکت ها.

خرج زندگی

اول که میخواستم بیام همه میگفتن که تهران خرج زیاده و هیچی نمیمونه برات و ... ، اما اینطور نبود ! اصلا اینطور نبود ! ،‌ حدودا دو میلیون تومان (۱/۳ درامد یه دولوپر معمولی) هزینه زندگی ساده در تهران است. فقط بری بیای و زنده بمونی، بقیه رو به راحتی میتونی پس انداز کنی یا چیز میز بخری :D ، اما باید دقت کنیم که همه تو این رنج حقوق نیستن و خیلیا خیلی کمتر از اینا درامد دارن.

تصمیم درستی بود ؟

بعله! من خیلی میترسیدم که بیام تهران ، از هر لحاظ که فکر کنین.اما خوشحالم که به ترسم مسلط شدم و این کار رو کردم. اینجا با آدم های زیادی آشنا شدم که عطش پیشرفت دارن ، آخرین تکنولوژی ها رو دنبال میکنن،‌شرکت ها همش دنبال پیشرفت هستند.درآمد بیشتر ، امکانات بیشتر و ... همه باعث شده از این تصمیمم خوشحال باشم. و از همه مهمتر این که اعتماد به نفسم بیشتر شده و راحت تر میتونم با مشکلاتم کنار بیام.

سخن آخر

به نظرم اگه تو خودتون میبیند که میتونین تو تهران زندگی کنین ، کارهای سخت انجام بدید و این که تجربه کافی دارید این ریسک رو بکنین،اما اگه تازه کار هستید، اینجا تازه کار زیاده ،‌اتفاقا شرکت ها و استارتاپ ها پر شده از تازه کار ها ، به نظرم یکی از دلایل شکستشون هم همین هست. در این صورت بمونین شهرتون و تجربه کسب کنین چند سال و بعد این ریسک رو بکنین.