سریال the deuce روایتی نه چندان جذاب از خیابان ۴۲

سریال the deuce از آن سریال‌هایی نیست که حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد. روایتی است ناقص از یک دوره، یک خیابان و یک بخش از زندگی انسان‌ها.

کارگردان سریال، David Simon با سریال The Wire شناخته می‌شود. داستان The Wire حول مواد مخدر می‌چرخید و حالا در سریال دئوس همه چیز درباره سکس است.

دئوس (به معنی عدد ۲) لقب خیابان شماره ۴۲ نیویورک است. همان جایی که اولین فیلم‌های پورن در آمریکا روی پرده سینما رفتند و تجارت سکس یا به عبارت بهتر مافیای سکس آمریکایی شکل جدیدی گرفت.

بازیگران مطرح the deuce جیمز فرانکو (فیلم ۱۲۷ ساعت) در نقش دو برادر دوقلو وینست و فرانکی! و مگی جیلنهال (فیلم منشی) هستند. جالب است بدانید مایکل پسر جیمز گاندولفینی (سریال سوپرانوز) در اولین تجربه بازیگری و نویسندگی سریال در دئوس حضور دارد.

فصل اول دئوس داستان گیرایی ندارد و فقط مقدمه‌ای است برای فصل‌های بعدی. صحنه‌هایی از دلال‌ها (جاکش) که مثلاً خوشتیپ هستند و روسپی‌هایی که اغلب به امید زندگی بهتر به نیویورک فرار کرده‌اند اما حالا مجبورند شب‌ها برای جاکش‌های خود کار کنند. مجبورند چون اگر کار نکنند کتک می‌خورند. دلال‌ها امنیت دخترهایشان را فراهم می‌کنند؛ اگر کسی اذیتشان کند با جاکش طرف است.

تمام صحنه‌های ارتباط دلال‌ها و روسپی‌ها به نوعی نمایش زندگی پست و دشوار این وضعیت است. در پس این صحنه‌ها اتفاقاتی در حال رقم خوردن است که رفته رفته در قسمت‌های بعدی برای روسپی‌های خیابانی جذاب می‌شود.

رویای بازیگری در فیلم‌ها، کار کمتر پول بیشتر و امنیت داشتن بدون کتک خوردن! کَندی (مگی جیلنهال) برخلاف همه روسپی‌هایی که جاکش دارند ترجیح می‌دهد خودش مستقیماً مشتری پیدا کند. در قسمت اول وقتی متوجه می‌شود استودیوهای زیرزمینی در حال ضبط پورن هستند در یک فیلم پورن بازی می‌کند اما مثل بقیه نمی‌خواهد در ادامه زندگیش بازیگری کند.

او در قسمت‌های بعدی خودش شروع به فیلم‌سازی می‌کند.

در طرف دیگر ماجرا سرمایه‌گذارها وارد خیابان دئوس می‌شوند و فاحشه‌خانه‌هایی می‌سازند که منع قانونی ندارد. اتاقکی که در آن تلویزیون گذاشته‌اند و فیلم پورن دلخواه را تماشا می‌کنند، ساختمان‌هایی که به نام مسافرخانه ساخته می‌شوند اما اتاق‌های کوچکی هستند برای سکس و ...

سرمایه‌گذار داستان به کمک وینسنت و فرانکی تجارت کثیف خیابانی را به تجارت یقه سفید فضای بسته تبدیل می‌کند. جاکش‌ها از این وضعیت خوشحال نیستند و به دنبال انطباق با وضعیت جدید می‌روند.

نظر من درباره سریال the deuce

فیلم‌نامه آنقدر بد نوشته شده که می‌توانید به راحتی جلو بزنید و جای یک ساعت خیره شدن به صحنه‌های دراماتیک خسته‌کننده، صحنه‌های ضبط پورن، زن ستیزی و صحبت‌های کلیشه‌ای در ۱۰ دقیقه تمامش کنید و به سراغ قسمت بعدی بروید.

پلیس‌ها نقش مهمی ندارند فقط هستند و از انتقال تجارت سکس به فضاهای داخلی استقبال می‌کنند. خبرنگار زن شجاع داستان هم معلوم نیست جداً می‌خواهد با فساد مبارزه کند؟

اگر در داستان به تغییرات قانون در طول ده هفتاد و عصر طلایی پورن (بین ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۴ میلادی که در سینماها اجازه پخش داشتند) بیشتر پرداخته می‌شد داستان جذابتری از آب درمی‌آمد.

موج‌های اول فمنیسم در سریال دیده می‌‌شود. فمنیسم، حمایت از رنگین پوست‌ها و همجنس‌گراها نمک هر سریال جدید این سال‌ها شده است.

در کل درام افتضاحی نیست اما می‌توانست بهتر باشد. گویا نویسنده‌ها بیشتر می‌خواستند به تاریخ وفادار بمانند تا این که داستان جذابی در دل آن روزها بسازند.