نکات مهم برای پیام ارور

طراحی ارور برای زمانی است که میخاهیم کاربر را از ادامه انجام یک عملیات منصرف کنیم. اگر یک ارور به درستی طراحی نشود، کاربر را کاملا سر در گم می کند.

یک پیام ارور خوب باید سه ویژگی داشته باشد:

1- کاربر را از مشکل ایجاد شده آگاه کند؛

2- دلیل وقوع مشکل و ارور را به کاربر به صورت خلاصه توضیح دهد؛

3- راه حل رفع مشکل و ارور را به کاربر توضیح دهد.

برای نوشتن یک پیام ارور خوب باید هفت نکته را مد نظر داشته باشیم و از آنها اجتناب کنیم:

1- مقصر دانستن کاربر: حتی زمانیکه کاربر باعث رخ دادن ارور باشد، نباید به کاربر القا شود که عملکرد نامناسب او دلیل اصلی ارور بوده است.

2- نمایش پیام ارور به صورت خام: گاها خطاها شامل کدهایی هستند که برای استفاده برنامه نویسان می باشد که درک آن برای کاربر غیرقابل فهم است. پس بهتر است این پیام ها ترجمه شوند تا کاربر به راحتی دلیل رخ دادن ارور را متوجه بشود.

3- استفاده کردن از ادبیات تخصصی: پیام ارور باید عاری از هر نوع اصطلاح تخصصی باشد و از لغات و اصطلاحاتی که در بین برنامه نویسان و تیم فنی رایج است استفاده نشود.

4- استفاده از جملات طولانی: هیچ کس دوست ندارد پیام ها و جملات طولانی را بخواند. پس باید سعی شود جمله با 15 تا 20 کلمه نوشته شود. اما در کنار این ساده و خلاصه نویسی باید در نظر داشته باشیم که شفافیت و اصالت پیام هم از بین نرود.

5- استفاده کردن از یک پیام عمومی: هر ارور در شرایط مختلفی اتفاق می افتد پس استفاده یک پیام خطای عمومی برای همه ارورها کار اشتباهی است. مثلا استفاده از "خطا، دوباره امتحان کنید". این نوع پیام ها هیچ سرنخی به کاربر بابت اینکه این ارور چرا اتفاق افتاده و چگونه رفع می شود نمیدهد.

6- استفاده کردن از حروف بزرگ و یا علامت تعجب: با استفاده از حروف بزرگ (البته این مورد برای نوشتار لاتین صادق است) و یا علامت تعجب در پیام ارور این حس را به کاربر منتقل میکند که دارید سر آنها فریاد میکشید.

7- قرار ندادن پیام در جای خود: کاربر نباید به دنبال ارتباط دادن پیام خطا با قسمتی که خطا مربوط به آن است بگردد. پیام خطا را درست در جایی قرار دهید که منشا آن است.