یادداشتی بر نمایشنامه ملاقات بانوی سالخورده اثر فریدریش دورنمات

نمایشنامه دیدار بانوی سالخورده يک اثر فوق‌العاده است

هدف اصلی از هنر تئاتر کمک به تکامل فرهنگی و فکری بشر است به همین دلیل در هر اثر نمایشی اندیشه ها حرف اول را می زنند و اهمیت يک متن که منشا و سرچشمه ی هر اثر نمایشی است با اندیشه هایی که بیان می‌کند سنجیده می‌شود‌.

نمایشنامه دیدار بانوی سالخورده پر از اندیشه است اندیشه هایی ناب که فریدریش دورنمات با قلم خود به آنها به بهترین شکل پرداخته است.

به این دیالوگ توجه کنید که یکی از دیالوگ های بینظیر متن است و از زبان معلم یکی از کاراکتر های داستان گفته می شود و بیان کننده آن است که در جهان همه گرفتار هستند و درد ها و رنج ها به نوعی عارضه ی زندگی کردن هستند و بین انسانها در این قربانگاه و مسلخ بزرگ تفاوتی در اصل وجود ندارد .

《يک روز به ملاقات ما هم يک بانوی سالخورده میاد و اون وقت به سر ما هم همون چیزی میاد که حالا به سر شما میاد》

فرمی که دورنمات برای نگارش نمایشنامه ديدار بانوی سالخورده انتخاب کرده است تراژدی است اما نویسنده تلاش کرده تا با شیرینی کمدی از تلخی اثر کم کند به همین دلیل باید گفت که این متن يک اثر تراژیکمدی است

این فرم احتمالا بخاطر شرایط اجتماعی انتخاب شده زیرا جامعه ی امروز ما کمتر تراژدی را می‌پسندد که می توان يکی از دلایل آن را نداشتن درک درستی از تراژدی و هدف آن دانست .

هدف اصلی فریدریش دورنمات در این نمایشنامه نشان دادن چهره ی فقر و عوارض آن در جوامع مادی امروزی است که در مقیاس کوچک تر یعنی در شهری کوچک به نام 《گولن》در داستان به آن پرداخته شده است شهری که با تمام بزرگی ای که از نظر تاریخی و فرهنگی ای که دارد فقیر است و به همین دلیل همه چیز جایگاه و ارزش خود را از دست داده اند و خبری از ارزش انسان ها و انسانیت نیست .

دیگر نکته ای که در میان انديشه های فراوان متن نمایشنامه دارای اهمیت ویژه‌ای است مسئله زنان و جایگاه آنها در جامعه ی ما و تاثیرات شان در روند يک زندگی و به خصوص تأثیرات مردان در زندگی آنها است نویسنده بدون آنکه جوابی به آن بدهد این سوال را مطرح می کند جایگاه ایدئال زنان در یک جامعه مردانه کجاست ؟ و کجا می تواند باشد !؟

دورنمات با جبجا کردن قدرت و گرفتن آن از مرد به دلیل استفاده نادرست از آن و دادن قدرت به زن رابطه عامل و معمول را برعکس می کند .

مسائل فراوانی در این نمایشنامه مطرح می‌شود مثل بی ارزش بودن دموکراسی ای که در حقیقت نیست ، یا بردگی غیر مستقیم انسان ها ی ضعیف و....

در آخر به عنوان کلام پایانی این را اضافه میکنم که نمایشنامه دیدار بانوی سالخورده متنی است که انسان را در برابر انسان میگذارد مثل یک آینه و مخاطب خود را درگیر تفکر می‌کند و اجازه نمی‌دهد که بعد از دیدن یا خواندن اثر از کنار آن به سادگی گذشت.