نوشتن از بابت خوانده شدن نیست نوشتن به صرف علاقه ست
کاراک انگرن | Carach angren
همه ی ما موسیقی را کم و بیش میشناسیم ، برخی بیشتر و برخی کمتر درگیر آن هستیم . برای آنان که قدری موسیقی متفاوت تری را میپسندند هم بلک متال چنان ژانر خوشایندی به حساب نمی آید . شخصاً بعد از پنج یا شش سال که موسیقی متال را تخصصی دنبال میکنم این سبک را از بقیه زمخت تر میدانم .
بلک متال را همه با بند های افسانه ای چون Mayhem , Burzum , Marduk و ... میشناسیم اما در پس چهره ی زمخت بلک متال اصیل نروژی بندی هلندی با نام Carach Angren توجه ام را به خود جلب کرده است . تلفیق موسیقیایی فوق العاده بلک متال و موسیقی سیمفونیک فرم عجیبی از موزیک متال را به وجود آورده . ملودی های گوش نواز و ارکسترال فضایی را رقم میزنند که گویی در حال تماشای یک تئاتر با شخصیت های ترسناک هستیم تا گوش دادن به یک آلبوم موسیقی .
این گروه از سال 2003 کار خود را شروع کرد و از 3 عضو تشکیل شده است . نکته ای که کاراک انگرن را از دیگر بند های بلک متال جدا میکند آلبوم های کانسپشنال آن هاست . همه البوم ها دارای یک داستان واحد هستند شاید این امر باعث شده است که هرگز نتوانید موسیقی کاراک را به صورت تک قطعه گوش کنید زیرا در یک البوم همواره قطعاتی هستند که همدیگر را تکمیل میکنند و بدون یکدیگر معنایی ندارند . عمده موضوعات بند را تم های ترسناک ، جنگ ستیز و خشونت ستیزی تشکیل داده است.
این گروه از ابتدای فعالیت خود پنج آلبوم استودیویی عرضه کرده است : پنج قصه ، پنج فضای وحشت و خوف حاصل کار آن هاست .
تصمیمم بر آن شد که به بررسی هریک از آلبوم ها به صورت جداگانه بپردازم و شرحی از قصه و موسیقی آن ها بنویسم شاید علاقه مندی پیدا شد و خواند ما را هم دعا کرد .
مطلبی دیگر از این انتشارات
آی تو!... «پینک فلوید» و ذایقهی موسیقیِ ما
مطلبی دیگر از این انتشارات
«آپولو»؛ بازسرایی ترانهای از «آلفاویل»
مطلبی دیگر از این انتشارات
این چیزیه که میخواستیم؟! (2)