مهندس عمران؛ پادکست «خوانش کتاب برای انسان خردمند»؛ نویسندهی علمی/تخیلی؛ مترجم و ویراستار؛ گوینده و تهیهکننده رادیو در سالهای دور! عاشق موسیقی، سینما، اخترفیزیک، اتیمولوژی، زبانشناسی و...
رادیواکتیو؛ ترانه‌ای برای آخرالزمانی که «امروز» است!
«رادیواکتیو»، آهنگی است ساده؛ بی هیچ پیچیدگی در ملودی و ریتم اما شگفت‌انگیز و اثرگذار.
این آهنگ را یک گروه آلترناتیو راک آمریکایی به نام «ایمجین درگنز» (Imagine Dragons) در سال 2013 ساخته است که در همان سال نامزد دو جایزه‌ی «گِرَمـی» شد و نیز توسط مجله‌ی معتبر «رولینگ استون» لقب بزرگ‌ترین آهنگ راک سال را گرفت.
ترانه‌ی این آهنگ، با تعدادی جمله‌ی کوتاه و واژگانی محدود از آخرالزمانی یاد می‌کند که همین امروز در آن دست و پا می‌زنیم و انقلابی درونی که در نهایت به انقلابی بیرونی در سطح سیاست و جامعه می‌انجامد.
شاعر بر این باور است که می‌توان چون ققنوسی از میان خاکستر و غبار برخاست و از زندانِ زندگیِ ماشینیِ مدرن که از ما روبات‌هایی کسل‌کننده ساخته است بیرون زد.
او که به این مکاشفه‌ی درونی دست یافته است همچنین باور دارد که این آگاهی را می‌تواند تشعشع‌وار بر دیگران نیز بتاباند و آنان را با خود هم‌دل و همراه سازد؛ چیزی شبیه آن مصرع معروف «جان لنون» در ترانه‌ی «Imagine» :
«... شاید به گمانت من خیال می‌بافم؛
من اما تنها نیستم؛
و امید دارم تو نیز،
روزی با ما شوی...»
شاعر هنوز و از ته دل امیدوار است و می‌داند که خورشید هنوز نمُرده است.
◄ رادیواکتیو
برمی‌خیزم،
از میانه‌ی غبار و خاکستر
پیشانی‌ام را پاک می‌کنم،
زنگارهایم می‌زدایم
و با هر دم،
گازهای سمی را فرو می‌دهم...
خود را به زور جا می‌کنم،
خوش‌رفتاری می‌کنم
و آن‌گاه
از اتوبوسِ زندانیان بیرون می‌زنم...
این است،
همین است،
آخرالزمان!
برمی‌خیزم و
از ژرفای جان،
درمی‌یابم‌اش،
... مرا این بس
تا شیرازه‌ام از هم بپاشد...
خوش آمدید،
به روزگاری نو
به عصری جدید!
من مُسری‌ام!
من بی‌محابا مُسری‌ام،
چون رادیواکتیو!
پرچم‌‌ام را به اهتزاز درمی‌آورم،
آستین بالا می‌زنم،
می‌دانم،
می‌دانم،
انقلابی در راه است!
رنگِ سرخی می‌زنیم‌اش
تا جنبش‌مان را بِـبـَرازد
در ژرفای جان من،
از سُوِیدای دل،
همه چیزی بر مسیر خویش است و
خورشید،
هنوز
نمُرده است.
◄ بازسرایی : فرهاد ارکانی (خرداد 98)
◄ تماشا کنید:
نماهنگ رسمی «رادیواکتیو»
Radioactive
Whoa, oh, oh
Whoa
I'm waking up to ash and dust
I wipe my brow and I sweat my rust
I'm breathing in the chemicals
[Inhale, exhale]
I'm breaking in, shaping up, then checking out on the prison bus
This is it, the apocalypse
Whoa oh
I'm waking up, I feel it in my bones
Enough to make my system blow
Welcome to the new age, to the new age
Welcome to the new age, to the new age
Whoa, oh, oh, oh, oh, whoa, oh, oh, oh,
I'm radioactive, radioactive
I raise my flag and dye my clothes
It's a revolution, I suppose
We're painted red to fit right in
Whoa oh
I'm breaking in, shaping up, then checking out on the prison bus
This is it, the apocalypse
Whoa oh
I'm waking up, I feel it in my bones
Enough to make my system blow
Welcome to the new age, to the new age
Whoa, oh, oh, oh, oh, whoa, oh, oh, oh, I'm radioactive, radioactive
All systems go, the sun hasn't died
Deep in my bones, straight from inside
I'm waking up, I feel it in my bones
Enough to make my system blow
Welcome to the new age, to the new age
Whoa, oh, oh, oh, oh, whoa, oh, oh, oh, I'm radioactive, radioactive…
مطلبی دیگر از این انتشارات
«آپولو»؛ بازسرایی ترانه‌ای از «آلفاویل»
مطلبی دیگر از این انتشارات
♪ موطلایی؛ «جیمز جویس» به روایت «سید برت»! ♪
مطلبی دیگر از این انتشارات
♣ روایت شاعران پاییز از کارناوالی زنگ‌زده ♣