چطور در کلاس با بچه‌ها ارتباط بگیریم

معلمی مهارت‌های ظریفی می‌طلبد. من در اینجا در مورد مهارت یاد گرفتن و تمرین آیتم‌های کتاب زبان حرف می‌زنم. منظورم کتاب‌های دوره‌ای مثل Touch Stone یا American English File هستند اما می‌توانید برای آموزش مطالب دیگر هم از آن‌ها استفاده کنید.

یک نفس عمیق بکشید؛ آماده‌ای؟ پس برو بریم.

بچه به سن و سال هم ربطی نداره! منظورم شاگردها یا دانشجوها هستند. حالا چه ده ساله چه ۵۰ ساله ?

گرم کردن (warm up)

از همان اول نپرید وسط مطلب. یک چیزهایی بپرسید که بچه‌ها راحت جواب بدهند. همین حرف‌های خودمانی دم دستی یخ فضا را می‌شکند. «امروز چند شنبه است؟ حالت چطوره پری؟ چه خوشگل شدی امروز. این لباس قرمزه بت می‌یاد.» «علی امروز رفتی اون گوشه نشستی. خوبی؟»

استرس بچه‌ها که کم بشود زمینه کار مهیا می‌شود. می‌شود یک سری سوال یا حرف‌هایی زد که کنجکاو بشوند.

Set the Table

هر قسمتی که می‌خواهید تمرین کنید رو توضیح می‌دید. مطمئن شید بچه‌ها موضوع را درک می‌کنند. از ساده‌ترین کلمه‌ها استفاده کنید. معلم خوب قادر هست مطلب سخت رو به زبان ساده توضیح بده.

برخلاف آموزش پرورش قدیم که معلم حرف اول و آخر رو می‌زد، در روش‌های جدید معلم دیکتاتور یا منجی نیست. اینجا معلم یه تسهیلگر (facilitator) آرام هست. فرض اینه که بچه‌ها خودشون می‌دونند. معلم کمک می‌کند به یاد بیارند. مثل یک تابلو راهنما کمک می‌کند بهتر انتخاب کنند اما اگر مسیر اشتباه را هم انتخاب کردند اشکالی نداره. نهایتا برمی‌گرده؛ مهم اینه که روی پای خودش بایسته.

برای این که خودتون رو درگیر افکار بچه‌ها نکنید اول بذارید خودشون تمرین کنند.

Class Check or Group Check First

گروه دو یا سه‌تایی‌شون کنید و بگید جواب‌هاشون را برای هم توضیح بدهند. بستگی به آیتم تمرین کنند. به این کار می‌گند (Group Check) (Pair check). بعضی وقت‌ها هم از کل کلاس بپرسید به کل کلاس وقت بدید با هم تمرین کنند.

مهم‌ترین هدف کلاس اینه که بچه‌ها از هم یاد بگیرند.

بهشون وقت کافی بدید؛ اگر هوله می‌رند یا گیج هستند زمان‌دارش کنید. «خوب بچه‌ها یک دقیقه وقت دارید این تمرین رو با هم حل کنید. مینا، مهرداد با هم. علی محسن با هم. شما دو نفرم با هم.» دقیق توضیح بدید چی می‌خواید که گیج نزنند. «جاهای خالی رو پر کنید. از یه کلماتی مثل ... ... استفاده کنین.»

تائید بگیرید

بهتره بعد از توضیحات با بچه‌ها چک کنید. مثلا:

  • I am clear?
  • Did you get it?
  • Who got it?
  • Anybody can say what we want?

به شخص خاصی اشاره نکنید. همین جوری کلی بگید کی می‌دونه؟ .. آفرین مینا. کسی که می‌دونه رو تشویق کنید، بقیه هم مشتاق می‌شن ببینن چه خبره. ? ما اصفانیا خیلی دقیق تشویق خرج می‌کنیم!

Use Wh Questions

قرار نیست کسی برای بلد نبودن خجالت بکشه یا احساس حماقت بکنه. بلد نبودن حق طبیعی و مسلم بچه‌هاست. وقتی با هم تمرین‌شون کردن این جوری بپرسید:

  • Who is ready?
  • Who is volunteer?

هر کی داوطلب می‌شه رو یه تشویق کوچولو بکنید. اما حواستون باشه همه حتی به غلط یه کاری بکنن. هیچ وقت کسی رو جلوی جمع نگذارید. اگر بلد نباشه هزینه سنگینی باید بده و غرورش جریحه‌دار می‌شه. در عوض یه کاری کنید که حس با هم بودن و اتحاد تقویت بشه.

یه ابزار خوب برای تحریک بچه‌ها به حرف زدن بازی هست. قبلش یه نکته در مورد زبان بدن بگم.

اشاره مستقیم اصلا

هیچ وقت با انگشت کسی رو اشاره نکنید. همیشه با دست بچه‌ها رو دعوت کنید. اشاره با انگشت حس تهدید یا برتری می‌ده اما دست معنای همکاری و مشارکت داره. خلاصه زبان بدن و معنای تلویحی اون رو خیلی جدی بگیرید. شاید ناخواسته یا تلویحی پیامی منتقل کنید که به جای کنار هم بودن بچه‌ها جلوی شما قرار بگیرند.

معلم در زمین بچه‌ها داره بازی می‌کنه. پس بهتره بهشون احترام لازم و کافی رو بگذاریم! چه با زبان چه با رفتار

Let's play it!

بازی همیشه جواب می‌ده. برای این که روده‌درازی نکنم سخنم رو همین جا کوتاه می‌کنم. امیدوارم کلاس و بازی بتون خوش بگذره.

رشد خودم مهم‌تره!

اعتراف می‌کنم این چیزایی که گفتم رو تمام کمال انجام نمی‌دم. گاهی از کوره درمی‌رم یا اشتباه می‌کنم. گاهی زور یا تهدید خیلی حال می‌ده. (یا حالا یاد می‌گیری یا می‌کشمت تمام خلاص!) خوشبختانه بچه‌ها در این زمینه هم همکاری می‌کنن؛ خطاهامم می‌بخشن. ? منم دارم یاد می‌گیرم. من هم به اندازه بچه‌ها در کلاس یاد می‌گیرم. خواستم بگم این کارها به کیفیت کلاس کمک زیادی می‌کنه، چه برای رشد بچه‌ها چه برای یادگیری خودتون.

یه صحنه از کلاس دیروز. خوب بود جاتون خالی.
یه صحنه از کلاس دیروز. خوب بود جاتون خالی.