بیمارستان

"بیمارستان" به هرکدام از ما یک مفهمومی را منتقل می‌کند؛ برای یک عضو از کادر درمان، بیمارستان محل کار است، برای دانشجویان کادر درمان، بیمارستان محل آموزشی است که ذوق و شوق ورود به آن را دارند. برای بیمار، بیمارستان به معنی امید است اما بیمارستان این روزها معنی متفاوتی برای ما تداعی می‌کند: "ناامیدی"

به یاد دارم که در درس مدیریت خطر و حوادث و بلایا، استاد می‌گفت که بیمارستان‌ها حتی در زمان زلزله باید بتوانند تا ۷۲ ساعت به تنهایی کار کنند، کادر درمان موظفند تا خانه و خانواده خود را رها کنند تا خود را به بیمارستان برسانند، چون چشم امید مردم به بیمارستان است، که هیچ وقت نباید از کار بیوفتد. اما این روزها اصول و قواعد عوض شده است! چراغ بیمارستانها را با آتش‌سوزی روشن می‌کنند!

کنوانسیون ژنو از صلیب سرخ و هلال احمر و حمایت از بیماران در زمان جنگ حرف می‌زند!

کنوانسیون ژنو

کنوانسیون ژنِو (به فرانسوی: Convention de Genève) یا پیمان ژنو، پیمانی است که بین کشورهای امضاکننده بسته شده‌است و پراهمیت‌ترین ماده حقوق بین‌الملل بشردوستانه است. کنوانسیون ژنو مفادی را برای زمان جنگ وضع کرده‌است که از افرادی که دیگر در جنگ نیستند حفاظت و حمایت می‌کند. بنیان‌گذاری و گسترش کنوانسیون ژنو بر اساس تجربه‌هایی است که حکومت‌ها در دوران جنگ‌هایشان گرد آورده بودند.

۱۹۷۷ پروتکل الحاقی بر کنوانسیون که در آن قواعد زیر تصویب شد که برای ارزیابی فرماندهان و فرمانبرداران در جنگ که این سه اصل را نادیده می‌گیرند می‌باشد:
ابزار جنگی محدود می‌شود.
حمله به افراد غیرنظامی ممنوع می‌شود
قبول و تصویب مرتن کلواس

قواعد مرتن کلواس چهار چوب آداب رفتار در جنگ را تعیین می‌کند:
سنت و آداب و رسوم!
وجدان!
انسانیت!

بمب فسفر یا محدودیت ابزارهای جنگی؟

ممنوعیت حمله به غیرنظامیان یا بمباران بیمارستان؟

آیا واقعا این قوم وجدان و انسانیت دارند؟

اما مهم‌ترین بحث محور سوم است که به منظور محدود کردن عملیات جنگی به افراد رزمنده موارد زیر در حقوق جنگ منع شده‌است.
حمله به کسانی که مستقیماً در جنگ شرکت ندارند.
همچنین افراد مسلحی که سلاح خود را به زمین گذاشته باشند.
کسانی که بعلت بیماری، جراحت، بازداشت یا هر علت دیگری قادر به جنگ نباشند و توصیه شده که در همه اصول با آنها بدون هیچگونه تبعیض و اجحافی طبق اصول انسانیت رفتار شود.

اصول انسانیت؟!!!

دیروز سر کلاس روانپزشکی، استاد وقتی انواع اختلالات روانی را توضیح میداد، گفت: یک انسان نرمال وقتی خبرهای فلسطین را می‌شنود علائم ناراحتی در صورتش بروز می‌کند. آدمی که نسبت به خبرها بیتفاوت است، یک نوع اختلال روانی دارد.

”اگر مطمئنید که من کشتمش خب واضحه، چون شیعه بود! روحانی بودن و مبلغ تشیع بودن هم مزید بر جرمش بود که باید بالاخره یکی زحمت حذفش را می کشید. شما که باید بهتر از من بدونید، یهودیها معتقدند که دشمن باید حذف بشه مخصوصا اگر شیعه باشه و اهل تبلیغ علیه یهود باشه. میدونید که کجا نوشته، این ساده ترین درس «تلمود » است."
حیفا/محمدرضا حدادپور جهرمی

و این رفتارها فقط از قومی با این اصول تربیتی برمیاد.

فیلم شکارچی شنبه خیلی خوب اسرائیلی ها را توصیف می‌کند

و چه زیبا میفرماید مولای ما که «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.»