فریلنسر عزیز! بیمه رو چه کردی؟! (1)

شما هر کسب و کاری داشته باشی و یا بخوای تازه شروع کنی، یکی از چالش هات بیمه خواهد بود. اینکه اگه کارفرما باشی، خودت و کارگرانت رو بیمه بکنی؛ یا اگه کارمند یا کارگر باشی کارفرما بیمت بکنه. حالا این چالش زمانی که شما سبک شغلی فریلنسری رو انتخاب کرده باشی خیلی پررنگ تر میشه.

بیمه (از منظر شغل) رو میشه در دو جهت بررسی کرد، اول اینکه این بیمه در خدمات درمانی و بیمارستانی چه کمکی به من میتونه بکنه، دوم هم اینکه در ایام پیری و بازنشستگی چه اندوخته و سرمایه ای برای من درنظر گرفته.

تو این یادداشت من سعی میکنم بیمه رو از منظر دوم بررسی کنم و در یادداشت های بعدی هم موارد دیگه رو شرح بدم خدمتتون.

خب وقتی صحبت از بیمه میشه همه به طور پیشفرض میرن سمت بیمه تامین اجتماعی. بیمه تامین اجتماعی مزایا و معایت خودش رو داره که الان تو این یادداشت نمیخوام در موردش خیلی توضیحی بدم و تو یه یادداشت دیگه قصد دارم بررسی خودم رو منتشر کنم.

شما الان احتمالا هنوز در رده سنی جوانی قرار دارین و با نیروی جوانی با قدرت دارین کار میکنین و درآمد کسب میکنین، اما مساله ای که هست اینه که تا کی این قدرت در شما وجود داره؟ به فرض برنامه نویس بودن، شما تو 50 سالگی هم میخوای کد بزنی؟! 60 یا 70 سالگی چطور؟!

اگه صادقانه بخوایم بگیم، واقعا چالش بزرگیه، بالاخره باید برای بازنشستگی، برنامه ریزی داشت و تو این مورد خیلی نباید تعلل کرد که تعلل مایه ی پشیمانی است! بهترین راه حلش میتونه این باشه که بخشی از درآمدتون رو برای ایام پیری و بازنشستگی پس انداز یا سرمایه گذاری کنید که میتونین از بانک و بورس و خرید سکه و طلا و ... استفاده کنین (کارهایی که خیلی تو کشور ما مرسومه).

اما بهترین گزینه سرمایه گذاری، اونیه که هم از دید بازگشت سرمایه با سودش خوب باشه هم خدمات حاشیه ای و احیانا خدمات بیمه ای خوبی ارائه بده.

خب بیمه ی عمر و تامین آتیه گزینه هست که این دو ویژگی رو با هم میتونه بهتون ارائه بده و بنظرمن یکی از بهترین انتخاب ها برای دوستان فریلنسر هست. بیمه عمر و تامین آتیه، یکی از محصولات بیمه ای شرکت های بیمه ای اعم از خصوصی و دولتیه.

اجازه بدین دقیق تر براتون توضیح بدم. شما تو این بیمه انتخاب میکنین که چه مبلغی رو به چه مدتی و با چه روشی به شرکت بیمه پرداخت کنید. همچنین انتخاب میکنین بیمه با چه پوشش هایی و با چه ضرایبی براتون صادر بشه.

هسته ی اصلی بیمه عمر و تامین آتیه، از دو قسمت جدا ناپذیر تشکیل شده که دقیقا تو اسمش اومده، منظورم اینه که این دوقسمتی که در ادامه میگم، اجباری هست و شما نمیتونین بگین من این موارد رو نمیخوام!

مورد اول، پوشش عمرِ که با این پوشش اگر خدایی نکرده شما به هر دلیلی فوت کنید، یه مبلغی که از روز اول شرکت بیمه تو جدول "ارزش بازخرید و سرمایه" برای هر سال به طور جدا و کاملا شفاف مشخص کرده، تعهد کرده به ذینفعان فوت ( که خود شما در زمان صدور اونا رو مشخص کردید ) پرداخت میشه. خب بدیهی که با این پوشش آدم خیالش راحته که بعد فوتش خانوادش حداقل چندان دغدغه ی مالی نداشته باشن.

پوشش بعدی هم بخش تامین آتیه ست، به این صورت که فرض کنید قرار داد 20 یا 30 ساله شما با شرکت تموم شده و شما همه ی حق بیمه ها رو هم پرداخت کردید؛ خیلی قدیما که فقط بیمه عمر به تنهایی بود، تو این مرحله پول شما سوخت شده بود و تمام! اما با اومدن قید "تامین آتیه" به این صورت شده که به زبان ساده مجموع پول پرداختی شما به شرکت تو اون 20 ، 30 سال به همراه سودش بهتون پرداخت میشه. نکته جالب اینه که معمولا سود این پول از سود بانکی بیشتره و اینکه بهش مالیات هم تعلق نمیگیره.

خب این دوتا شد پوشش های اصلی. چندتا پوشش های انتخابی هم داریم که شما اگه دلت بخواد و با توجه به شرایط کاری و زندگی خودت میتونی انتخاب کنی که این پوشش ها برات فعال بشه یا نه. البته این رو هم باید بهش توجه کنی با انتخاب هریک از این پوشش ها، درصدی (هرچند به نظر بنده جزئی) از سودی که در پایان قرارداد میخوای بگیری کم میشه.

بنظرم یادداشتمون خیلی طولانی شد و برای جلوگیری از حوصله سربر شدن، ادامه این یادداشت رو در پست بعدی ادامه خواهم داد.

لطفا نظراتتون رو هم با من به اشتراک بذارید و اگه سوال یا ابهامی بود، مطرح کنید، من در خدمتتون هستم.