در کار کلام
سلام بر شیطان!
قبل شروع: این متن ادامه این متنه.
منظورم از شیطان خامنهایه. اما قبل از اینکه توضیحات بیشتری بدم، گفتگوی زیر رو ببینید که پس از انتشار این پیام در کانال تلگرامم صورت گرفت.
گفت:
«چرا از درگیری با اسرائیل حمایت میکنی؟ مگه چه وظیفه ای در قبالش داری که این همه هزینه دادن کشور و مردم برات مسأله ای نیست؟»
گفتم:
«خیلی ساده است.
فرض کن در یه مدرسه یکی از بچهها یکی دیگه رو مظلوم گیر آورده، هر روز براش قلدری میکنه. یعنی بهش ظلم میکنه.
این وسط وظیفه تو چیه؟ اینکه ساکت بشینی و اجازه بدی کارش رو بکنه؟ یا مداخله کنی؟
اما اگه میخوای بگی چرا در مورد مسلمانان اویغور چنین حساسیتی وجود نداره، باید بگم حکومت احمق نیست که بخواد با یه دست دو تا هندوانه برداره. حکومت ما زیر همین یکی زاییده. بعد شما انتظار داری با چین هم بر سر اویغورها وارد جنگ بشه؟
فعلا مساله فلسطین و اسرائیل برای ما اولویت بیشتری داره. چون نتیجه این جنگ بر روی کشور ما بسیار اثر خواهد گذاشت.»
گفت:
«من کاری به حکومت نداشتم، میخواستم نظر خودت رو بدونم. فقط هم مسأله مسلمین یا کشور برام مطرح نیست.
اینجوری که شما میگید کاملا موافق حمایت از این مسائل هستید، میخواستم بدونم حد حمایت از نظر تو کجاست؟ کجاست که میگی دیگه ولش کن ارزشش رو نداره یا دیگه در توانم نیست؟»
گفتم:
«در مورد این «اینجوری که شما میگید کاملا موافق حمایت از این مسائل هستید، میخواستم بدونم حد حمایت از نظر تو کجاست؟ کجاست که میگی دیگه ولش کن ارزشش رو نداره یا دیگه در توانم نیست؟ »
ایده هیچوقت نباید ول بشه. اما شاید گاهی مجبور بشی حمایتت رو کم کنی. یه جور عقب نشینی موقت.
اما خب در همون حال باید به فکر نقشه بعدی باشی و جنگ رو به نفع خودت ادامه بدی.
خامنه ای این کار رو یه بار انجام داده. میخوای برات تعریف کنم؟
در مورد این «من کاری به حکومت نداشتم، میخواستم نظر خودت رو بدونم. فقط هم مسأله مسلمین یا کشور برام مطرح نیست.» نظر خودم رو اینجوری میگم:
من تا یه زمان مارکسیست بودم و زیر دست یکی از سمپاتهای سابق مجاهدین به سیاست علاقه مند شدم. خیال میکردم جمهوری اسلامی خود شیطانه.
اما وقتی فهمیدم جمهوری اسلامی تنها کشوریه که به آرمان فلسطین کمک کرده، فهمیدم این حکومت اون چیزی نیست که در موردش میگن.
طبیعتا این حرف رو فقط در مورد خمینی و خامنه ای میزنم.
میخوام بگم اصلا علت اینکه فهمیدم باید از جمهوری اسلامی دفاع کنم، همین بود که دیدم تنها کشوریه که به آرمان فلسطین کمک کرده.
این نظر من در مورد مساله فلسطینه.
یه چیز دیگه هم بگم.
تا زمانی که اسرائیل باشه، این منطقه ما روی خوش به خودش نخواهد دید.
مطمئن باش.
حتی اگه جمهوری اسلامی هم بره، اسرائیل و ایالات متحده یه شیطان دیگه درست میکنند و اجازه نمیدن در این منطقه صلح باقی بمونه.
جمهوری اسلامی بره، به احتمال زیاد حکومتی تشکیل میشه که رویکردش صلح با اسرائیل باشه. اما حتی در این شرایط هم جنگ تموم نمیشه. ایران ممکنه از بازی در کنار اسرائیل و ایالات متحده در لحظه و به صورت آنی سود ببره و وضعیت اقتصادیش بهتر بشه، اما مطمئن باش در آخر همه خواهند باخت.»
گفت:
«الان این نوع حمایت با این حجم تلفات و خسارات منطقیه؟ نمیشه مثل رویکردی مانند امثال ترکیه و اندونزی داشت؟»
گفتم:
«نمیدونم خبر رو شنیدی یا نه. اما میگن از بعد حمله 7 اکتبر روابط تجاری اسرائیل و ترکیه بیشتر هم شده.
ترکیه اصلا کمک نمیکنه.
در مورد حجم تلفات و خسارات، بهت اطمینان میدم الان در دروه خوبش هستیم. اگه خامنه ای به برجام تن نداده بود، ایران هم درست عین لیبی و افغانستان و عراق توسط خود جامعه جهانی شخم زده شده بود.
قبل برجام ما شرایط بسیار خطرناکتری داشتیم.
کشور تحت تحریمهای شورای امنیت بود. ممکن بود شورای امنیت رای به جنگ جهانی علیه ایران بده.
از طرف دیگه، در همون زمان ها سوریه و عراق درگیر جنگ با نیروهای جهادی بودند. جمهوری اسلامی همزمان که تحت شدیدترین تحریم های جهانی بود در حال جنگیدن در دو جبهه سوریه و عراق بود تا مانع از رشد داعش بشه. در همین زمان، خطر جنگ وجود داشت.
وقتی میگم قبل برجام تحت تحریم های شورای امنیت بودیم، یعنی حتی روسیه و چین هم ایران رو تحریم کرده بودند و ممکن بود در جنگ جهانی علیه ایران شرکت کنند.
اما شخص خامنه ای برخلاف میل متعصبانی مثل دست انداز، به برجام رضایت داد. اسمش هم گذاشت نرمش قهرمانانه.
اینجوری سایه جنگ از کشور دور شد.
بعد از اون، روسیه و چین به سمت ایران چرخیدند. الان دیگه نمیبینی ایران تحت تحریم های شورای امنیت باشه. الان فقط ایالات متحده ایران رو تحریم کرده. جامعه جهانی همراهش نیست.
به لحاظ سیاست بین الملل ما امروز خیلی جلو هستیم و این به لطف نرمش قهرمانانه خامنهایه.
اما قبول دارم به لحاظ اقتصادی ضعیفتر از قبلیم.
این هم دلیل داره. ببین قوای مجریه در ایران تا قبل از اینکه تحریم بشیم، از طریق فروش نفت یه پول مفتی در می آوردند و این پول رو به صورت ناعادلانه بین مردم پخش میکردند. دوره احمدی نژاد قیمت نفت بالا کشید و درآمدهای دلاری کشور زیاد شد. این پول مفت به صورت ناعادلانه وارد سفره های مردم شد و اقشار متوسط تا یه مدت احساس رفاه میکردند. اما در دوره روحانی هیچ فکری برای اقتصاد کشور نشد. پول های قبلی رو مفت بر باد دادند بدون اینکه نظام اقتصادی رو درست کنند.
الان که میبینی در این تورم به سر میبریم به این دلیله که روحانی پول ها رو بر باد داد و هیچ کاری برای ساخت اقتصاد نکرد.
حالا اگه رئیسی فکری به حال اقتصاد نکنه، وضعیت اقتصادی روز به روز بدتر میشه و حکومت در نهایت از درون می پوسه. بهت قول میدم.
تاریخ رو درست دیدی؟
حتی اقشار متعصب مذهبی هم از این تاریخ بی اطلاع اند. برای همین در دفاع از حکومت گند میزنند.»
گفت:
«مگه اسرائیل به ترکیه مشکلی داره که بشه انتظاری ازشون داشت؟
نمیشه ایران هم مثل ترکیه بشه در قبال فلسطین ؟ چون ترکیه به فلسطین هم نزدیک تره هم قبلاً جزئی از عثمانی بوده و تازه هم مذهب هم هستند و در نتیجه ریشه ها و ارتباط بیشتری داره تا ایران.
درباره دو تا کامنتت یه سوال دارم:
افراد زیادی میگن رو اگر اسرائیل رو به رسمیت بشناسی و دست از دخالت نظامی بکشی، اون وقت بخش دشمنی خارجی تا حد زیادی کاهش پیدا میکنه و میتونی با فراغ خاطر و بیشتر به داخل بپردازی و از طرفی به دلیل نبود حمایت های دشمنان، تفاهم زود تر و سریع تر حاصل میشد. حالا تو حاضری تسرائیل رو بپذیری؟»
گفتم:
«ایران حمایت نکنه، کار فلسطین تمومه. مطمئن باش.
ایران حمایت نمیکرد کار لبنان هم تا الان تموم شده بود.
در مورد جنگ لبنان و اسرائیل و حضور نیروهای نظامی اسرائیل در لبنان و نحوه شکلگیری حزب الله چیزی میدونی؟
[و درباره سوال] اول اینکه لازمه آشتی با اسرائیل خیانت به فلسطینی ها و لبنانی ها و سوری ها است. خیانت کار کثیفیه.
دوم، برای چی الان که جنگ به سود ما داره پیش میره، از جنگ دست بکشند؟ عقلشون کمه؟
سوم، از کجا معلوم در نتیجه آشتی با اسرائیل وضعیت تفرقه داخلی بدتر نشه؟ بهت قول میدم اگه ایران با اسرائیل آشتی کنه، همین رسانه های دشمن یهو میشن مدافع حقوق مردم فلسطین و هر روز از خیانت ایران به آرمان فلسطین میگن و کاری میکنند قشر متعصب مذهبی (امثال آمنه سادات و یا حتی ثابتی) علیه حکومت شورش کنه. در بی بی سی این کار رو نکنه، در شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام و توییتر حتما این کار رو میکنه.»
هنوز نمیتونم بگم این گفتگو تموم شده یا نه.
اما یه سری نکات رو بگم.
احمدینژاد کاری کرد ما تحت تحریم شورای امنیت قرار بگیریم. کار خامنهای نبود. احمدینژاد با تظاهر به رادیکالیسم کاری کرد جامعه جهانی علیه ایران بشه. خامنهای در دوره دوم ریاست جمهوری احمدینژاد باهاش به مشکل خورد. نمیدونم ریشه مشکل چی بوده. اما احتمال داره این مسأله سیاست خارجی یکی از موارد اختلاف بوده باشه.
بهرحال، بعد رفتن اون مردک، خامنهای به مذاکره و توافق تن داد. این برخلاف خواسته اون قشری بود که خودش رو انقلابی یا ارزشی مینامید. اگه به اونها بود، هیچ توافقی صورت نمیگرفت و کار به جنگ میکشید. امثال جلیلی و ثابتی اگه اون زمان قدرت داشتند، ما الان شخم زده شده بودیم.
توافق برای ما هم خوب بود و هم بد. خوب بود چون باعث شد در جنگ، از تنهایی دربیاییم. این مهمترین مزیت توافقه و اصلا به همین دلیل باید صورت میگرفت. اما بد بود به دو دلیل: خیانت ایالات متحده به توافق و البته خیانت روحانی که کاری برای اقتصاد نکرد.
پ.ن:
خامنهای یا این شیطانه که من میگم یا اینکه خود شیطانه. بالاخره میفهمم.
مطلبی دیگر از این انتشارات
چند سوال جدید
مطلبی دیگر از این انتشارات
میشه امیدوار بود؟!
مطلبی دیگر از این انتشارات
آیا این حد نهایی جنگ است؟