پیش‌فرض‌های غلط در باره بازی رومیزی

یه سری پیش‌فرض غلط تو ذهن آدم‌ها درباره بازی‌های رومیزی هست که من الان می‌خوام چند تاش رو توضیح بدم و شفاف کنم.

  • بابا این بازی‌ها که مال بچه هاست !
    ابداً
    به هیچ وجه این بازی‌ها فقط برای کودکان نیستند و حتی بعضا برای کودکان مناسب هم نیستند.
    درسته که دسته‌ی زیادی از این بازی ها مناسب کودکان و دسته‌ای هم مختص کودکان تولید می‌شن اما بازار بازی رومیزی شباهت زیادی به بازار کتاب داره. همونطور که کتاب‌هایی هست که مناسب کودکان نیست یا مناسب بزرگسالان نیست، اینجا هم همون روابط برقراره.
    مثلا یه بازی ای وجود داره به اسم "هزارتو : نبرد با ترور" (Labyrinth: The War is Terror) که توی این بازی که دو نفره‌ست یه بازیکن نقش نیروهای ضد تروریسم امریکا و بازیکن مقابل نقش تروریست‌های اسلام‌گرای خاورمیانه رو بازی می‌کنه. در حین بازی فرایندهای بمباران و بمب‌گذاری تروریستی و گروگان‌گیری و عملیات ضدتروریستی در جریانه! خب من اینو با بچه‌ها که هیچی با بزرگ‌ها هم بازی نمی‌کنم!
    یا مثلا بازی‌های پیچیده از نظر قوانین که فقط 500 صفحه دفترچه قوانین دارن و بزرگسالانش هم 8 ساعت درگیر بازی کردن هر دست از بازی‌ان طبق هیچ منطقی برای بچه‌ها نیست.
    یه مثال دیگه از این بازی‌ها که باز بازی محبوب خودمه "پنج قبیله"(five tribes) است که در این بازی شما باید بتونین نفرات بیشتری از این قبایل رو متحد بکنید که شاه اون منطقه بشید. تو طول بازی شما برده‌هاتون رو( که اعرابی سیاه‌پوست در قل و زنجیر هستند) برای اجنه قربانی می‌کنید تا اونا بهتون کمک کنن! خب این واقعا نژادپرستانه و نامناسب برای هر آدمیه! و ما بزرگا هم به سختی بازی می‌کنیم.

حالا اینایی که گفتم مثال‌های خیلی واضح و روی مرزی بودن و خواستم باهاش توضیح بدم چقدر می‌تونه یه بازی از کودکان دور باشه ولی اکثر این بازی‌ها طوری طراحی می‌شن که بشه تو خانواده ازش لذت برد و همه‌ی اعضای خانواده با هم ازش استفاده کنن. در واقع محبوب‌ترین دسته‌ی بازی‌های رومیزی دو تا دسته‌ی خانوادگی و مهمانی اند.کماکان مثل بازار کتاب در نظر بگیریدش.
(فک کنم یکم تبلیغ منفی شد این مثال ها :)) )

  • خدایی حوصله‌ت سر نمی‌ره ؟ خیلی لوسه که!
    خب جواب ساده‌ست: معلومه که نه! چون موضوعات و فرایندهای بازی‌ها به اندازه خلاقیت آدم‌ها گسترده‌ست. مثلا تو یکی از بازی‌های خیلی محبوب خودم (blood rage ) یا خشمِ خون ، بازیکن ها نقش وایکینگ‌ها رو تو جنگ آخرالزمانی اساطیر اسکاندیناوی بازی می‌کنن که طی اون جنگ جهان مرحله به مرحله رو به نابودیه و وایکینگ‌ها برای افتخار مبارزه می‌کنند و با افتخار کشته می‌شن.

در طول بازی قبایل وایکینگ با هم مبارزه می‌کنن از خدایان و غول‌های اساطیری استعانت می‌گیرن و اگر در جنگ کشته بشن به بهشت وایکنیگ‌ها(والهالا - Valhalla ) می‌رن.در واقع یه همچین بازی‌ای هرچیزی هست جز حوصله سربر!
حالا این هیچی! پوکر هم یه بازی رومیزیه دیگه! شما حساب کن میلیون‌ها نفرساعت انسان در جهان بازی می‌کنن و میلیون ها نفرساعت دیگه تماشا می‌‌کنن. و نمی‌تونی بگی پوکر جذاب نیست. و جنس جذابیتش کاملا با جنس بازی‌ای که بالا گفتم فرق داره.
حالا شطرنج رو هم به این داستان اضافه کن که نوع سومی از جذابیت رو داره با خودش همراه می‌کنه.
پس اصلا واژه لوس مناسب این بازی‌ها نیست.

شما حساب کن دست کم 500 عنوان به همین جذابیت و سرگرم‌کنندگی وجود داره.

  • مگه کلا 10 تا بازی بیشتر داریم ؟
    مگه بازی فکری همون منچ و مارپله و حکم و تخته و شطرنج و شلم و پوکر و منوپولی (ایروپولی) و راز جنگل و فکر بکر نیست ؟
    مگه بازم هست ؟
    در جواب باید بگم که نه! الان بازار بازی رومیزی چیزی حدود 95هزار عنوان ثبت‌شده داره تو خودش و خب البته خیلی‌هاش معمولی و فاقد مزیت رقابتی ان ولی حداقل هزار تا بازی وجود داره که اگه بازی کنی دیوانه‌وار دوستش خواهی داشت.
    کشورهای خیلی زیادی این بازی‌ها رو طراحی می‌کنن که مهم‌تریناش آلمان و ژاپن و آمریکا محسوب می‌شن و خب تو کشور خودمون هم چند تا شرکت تولید کننده وجود داره.
  • خب آخه این‌ها رو که من بلد نیستم بازی کنم! و سخت هم هست!
    بازم نه.
    بازی‌ها درجه سختی‌های مختلف دارن و هر بازی یه دفترچه راهنما داره که همه‌چیز رو خیلی سرراست و روان توضیح می‌ده .
    خیلی از بازی‌ها به سادگی منچ خودمون ان(البته منچ مال خودمون نیست و یه بازی آلمانیه). ینی در حد تاس بریز و اگه این عدد اومد این کار رو بکن.
    و خب بازی‌های یکم سخت هست تا بازی‌های خیلی سخت و 500 صفحه توضیحات و اینا! اما اون چیزی که مهمه اینه که همه‌ی این‌ها در نهایت بازی‌ان،از یه حد معقولی سخت‌تر نمی‌شن، نیازی به انتگرال سه گانه و هندسه‌ی ریمانی و فیزیک کوانتوم ندارن، ساخته شدن که سرگرم کنن، ساخته‌شدن که لذت ببخشن، و سختی‌شون آزار دهنده نیست.

در مجموع در مواجهه با بازی‌های رومیزی پیش‌فرض‌هاتون رو کنار بذارید چون خیلی‌هاشون با واقعیت منطبق نیست.
اگه سوال و پیش‌فرض دیگه‌ای هم دارید ازم بپرسید، قول می‌دم اگه نمی‌دونم بگم نمی‌دونم!