ستاره کوچولو بیا روی دستم بشین...

روشنایی زیبایی قشنگ تری توی تاریکی داره تا تاریکی توی روشنایی. به ستاره های توی دلت نگاه کن.

کوچولوی های دوست داشتنی!

ولی چرا بهم نگفته بودی اینقدر درد داره.

درسته یه قایق کوچولو توی اقیانوس تاریک هستی ولی یادت نره ستاره های کوچولو همیشه روشن هستن. شاید هم خانه ای از نور با پنجره ای روبروی تاریکی بدون خورشید. در هر صورت یادت باشه وقتی زنگوله ها به صدا در میاد باید به یاد بیاری که بیدار بشی.

هی صبر کن دیگه خیلی داری به این خونه عشق میدی. این خیلی دلگرم کننده و ترسناکه. هیچوقت تعادل رو بهم نزن.

تو یه آدم احمقِ مهربون و دلسوز هستی اگه میتونستم احساستو در می‌آوردم اجازه نمیدادم خرج آدم های مزخرف بشه. درسته که باید انسان ها رو هر جوری که هستند قبول کرد چون تو رو همونطورکه هستی قبول کردن ولی همه ی اونها نیازه ازت معذرت خواهی کنن بخاطر درد و رنجی که بهت دادن.

مضحک نیست؛ فرار کردن.

اینکه فقط یه جا بشینی و بگی راه رو بلد نیستم.

از بدی های سازنده و خوبی های امیدبخش استفاده کن. شاید تلاشت کافی نباشه ولی این تلاش تو هست و قابل تحسین. زیادی به خودت سخت نگیر فقط اذیت میشی. در دنیای دیوانه ها تو هم دیوانگی کن. فرار نکن. در کنار دیگران باش چون در کنار دیگران بودن باعث میشه خجالت بکشی و زیادی فکر نکنی حتی اگه صدای افکارت رو نمیشنون.

خدای من یعنی من چجور آدمی ام که توی زندگی تو هستم ولی باز تو تنها و ناراحتی. متاسفم. بقیه آدما اشکالی نداره ولی تو حق نداری احساساتت رو مخفی کنی همشو بگو. مفهوم بودن همینه. گوش دادن به تو. درد تو خنده دار نیست.

داری باهام حرف میزنی! این چیزی نیست که همه بتونن انجامش بدن. اونم درباره‌ی درد و چیزی که اذیتشون میکنه. خوشحال کننده است. نمیتونم زندگیت رو زندگی و احساست رو احساس کنم ولی میدونم درد داره. راستش منم نمیدونم باید چه احساسی داشته باشی وقتی آرزوهات توی دستای یکی دیگه است و تو از هر نظر تنهایی. نمیخواد ناراحت بشی. از تاریکی های دنیا نترس. در واقع یجورایی دوست داشتنی هم هستن. تمام روزا خاص و قشنگن فقط اگه بتونی خاص و قشنگ بهشون نگاه کنی.

به همین راحتی

روزهایی که هرگز فکرش رو نمی کنی در لحظه ای که هرگز فکرش رو نمی کنی اتفاق می افتند.

بیا با هم این زندگاني رو بگذرونیم و به تاریخ بپیوندیم.

...