یونیکورن داریم اما رشد کند است

*لازم به ذکر است که استارتاپی یونیکورن نامیده می‌شود که ارزش آن به ۱ میلیارد دلار رسیده باشد.

نیما نامداری درگفتگو با ماهنامه پیوست و در پاسخ به این سوال که «چرا استارتاپ یونیکورن ایرانی نداریم» گفت:

این سوال خوب، اما خطرناکی هست اگر رشد سریع را به عنوان یک فاکتور مهم برای استارتاپ‌ها در نظر بگیریم و نداشتن یونیکورن را به معنای کند بودن رشد استارتاپ‌ها بدانیم طبعا واکاوی دلایل آن مهم است؛ اما مستعد افتادن در دام ظاهرگرایی است. تعداد یونیکورن ایرانی مهم است اما مهم‌ترین مساله امروز اکوسیستم نوآوری و کارآفرینی کشور نیست.

نامداری همچنین این سوال را به ۲ دلیل دقیق ندانست. اولین دلیل این است که نمی‌توان قیمت دلار فردوسی (۲۸ هزار تومان در زمان مصاحبه) را مبنا داشتن یا نداشتن یونیکورن دانست و باید برابری قدرت خرید (PPP - Purchasing Power Parity) را مبنا قرار داد؛ که در این صورت ارزش دلار چیزی بین ۱۰ الی ۱۵ هزار تومان (در زمان مصاحبه) خواهد بود.

دومین دلیل دقیق نبودن سوال این است که حتی با قیمت دلار فردوسی نیز حداقل ۳ استارتاپ یونیکورن ایرانی (دیوار، دیجیکالا، اسنپ) داریم.

نیما نامداری با برشمردن دلایل فوق اما اذعان کرد که رشد استارتاپ‌ها به دلیل وجود موانع متعدد کند شده است. به گفته مدیرعامل شرکت‌سرمایه‌گذاری خطرپذیر جوانه این موانع را می‌توان به ۳ دسته کلی تقسیم کرد که به شرح زیر هستند:

۱. بازار

اساسا اندازه بازار اکثر کشورها و صنایع به حدی نیست که استارتاپ‌ها بتوانند در داخل مرزهای یک کشور به یونیکورن تبدیل شوند. اغلب استارتاپ‌های ایرانی پشت درهای ایران گیر کرده‌اند و به سقف رسیده‌اند.

۲. قوانین و ضوابط

پارادایم حاکم به شدت مداخله‌جو، محافظه‌کار و کنترل‌گراست. هرروز انبوهی از قوانین دست‌وپاگیر اضافه می‌شوند و محدودیت‌های جدید پیش پای کسب‌وکارها می‌گذارند.

۳. سرمایه

به صورت کلی سرمایه کافی در کشور برای رشد در مراحل بالایی در کشور خیلی کم است. مثلا برای سری C سرمایه‌گذارانی نیستند که توانایی سرمایه‌گذاری مکفی داشته باشند. در عین حال دانش سرمایه‌گذاری در ایران هم بیشتر محدود به آزمون و خطاهای داخل کشور است.