مسابقات فوتبال در دنیای دوبعدی به کمک هوشمصنوعی
از زمان انقلاب صنعتی انسانها همواره سعی کردند ماشینهایی بسازند که در دنیای واقعی زندگی رو برای ما آدمها آسانتر کنند. این ماشینها کمکم پیشرفت کردند و به رباتهایی تبدیل شدند که میتوانستند به جای انسان فکر کنند. حالا با این همه توانایی، چرا به جای ما مسابقه ندند؟!
این ایده برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ توسط یکی از اساتید دانشگاه بریتیش کلمبیا مطرح شد و ۴ سال بعد به اجرا درآمد. افراد تصمیم گرفتند با برگزاری مسابقات سالانه در سطح بینالمللی (RoboCup) به پیشرفت علوم هوشمصنوعی و رباتیک کمک کنند تا در سال ۲۰۵۰ تیم منتخبی از رباتها بتونن تیم منتخب انسانها را شکست دهند.
اما از آنجایی که این هدف خیلی بزرگ بود مجبور شدند آن را به تعدادی زیرشاخه تبدیل کنند و لیگ های چالش برانگیز و جذاب روبوکاپ ایجاد شدند.
هدف سال ۲۰۵۰ نیازمند علوم متفاوتی هست که در بین آنها علومکامپیوتر و هوشمصنوعی به نسبت سرعت پیشرفت بالاتری دارند. بنابراین دانشمندان این حوزه تصمیم گرفتند یک لیگ تمام نرمافزاری همراه با تمام ویژگیهای فوتبال واقعی ایجاد کنند تا افراد علاقهمند به این علوم درگیر محدودیت های مکانیکی و برقی-کنترلی نشوند. به این ترتیب لیگ شبیهسازی دوبعدی فوتبال متولد شد!!
در این پلتفرم، دو تیم ۱۱ نفری به مدت ۱۰ دقیقه (در صورتی که کار به وقت اضافه و پنالتی نکشد!) در زمین فوتبال باهم رقابت میکنند. تیم ها همانند فوتبال واقعی یک مربی دارند که در ابتدای مسابقه، سرور ۲۴ بازیکن یکسان در اختیار آنها قرار میدهد. مربی بر اساس ویژگی بازیکنها، ۱۱ تای آنها را انتخاب میکند و آنها را در زمین بازی میچیند.
بازیکنها با هم متفاوت هستند و هر یک ویژگی منحصر به فردی دارند؛ برای مثال برخی بازیکن ها سایز بزرگتری دارند. در نتیجه اگر توپ به آنها نزدیک شود راحتتر تکل میزنند (ممکن است با این کار کارت زرد بگیرند!). یا برخی دیرتر خسته میشوند و در طول بازی میتوانند تعداد حملات بیشتری را روی دروازهی حریف ایجاد کنند.
مانند انسان ها در دنیای واقعی، این بازیکنها هریک به طور مستقل فکر میکنند و از طریق اشارهکردن و صحبت کردن میتوانند اطلاعات رو باهم به اشتراک بگذارند. مربی هم میتواند در طول مسابقه با بازیکنها صحبت کند و آنها را راهنمایی کند (البته محدودیت کاراکتر برای صحبت کردن وجود دارد و باید مواظب باشند صداشون نگیرد!).
مسابقات این لیگ مثل فوتبال واقعی غیرقابل پیشبینی است و هیچ دو بازی شبیه به هم نیستند. خطایی که در دید بازیکنها وجود دارد و نویزی که از طرف محیط روی اعمال آنها اعمال میشود باعث بوجود آمدن این ویژگی در مسابقات فوتبال دوبعدی است.
مسابقات شبیهسازی دوبعدی فوتبال، هر ساله در رویدادهای بزرگ رباتیک کشور مانند مسابقات ایراناپن، شیرازاپن و نصیرکاپ برگزار میشود.
در آخر اگر به این لیگ علاقهمند هستید معطل نکنید! سری به این سایت بزنید و یادگیری رو از همین الآن شروع کنید :) .
مطلبی دیگر از این انتشارات
ارتباطات هوشمند مورچهها
مطلبی دیگر از این انتشارات
خنثی کردن بمب با بازوی رباتیک (سینماتیک معکوس)
مطلبی دیگر از این انتشارات
آکتیو در مقابل متلب