برای تو | نامه

ناخودآگاه بود باور کن،مثل خمیازه ی صبحگاهی و یا بو کشیدن عمیق توی شیرینی فروشی،یا وقتایی که اتفاقی ماشین پلیس و میبینم و چشمام قلبی میشه دوست داشتنت رو میگم. ساده بود. بی اراده و تصمیمی پیشین،بی نقشه و حرف.

مثلِ نفس‌هایم دوستت دارم؛همان‌قدر بی‌اختیارهمان‌قدر تا پایِ جان ?

دوست داشتنت بوی قهوه ی تازه دم شده ی غروب پاییزی میده،بوی شالیزارهای گیلان‌موهات اما عطر جنگل دارد.موج موج زیبایی و امید.

گره می‌زنم در خيالم تمام دوست‌داشتنم را به تارِ موهايَت...و می‌بافم باهم بودنمان را،كه باز نمى‌شود،مگر با دستانِ تو! ع.ق،ن

ای کاش فرصتی میشد بین هیاهوی زمانه،دست هم رو میگرفتیم مینشستیم زیر یه درخت توت تو یه گوشه ی خلوت از جهان و یا نه؛اون طور که تو دوست داری روی صندلی چوبی کافه ای کنار دریا مینشستیم با یه فنجون نسکافه ی کم شکر و کیک شکلاتی و بوی یاس یادته پرسیدم اگه بارون باشه و شمال بوی چی می‌چسبه و تو گفتی یاس؟من برات از تو میگفتم از زنگ زیبای خنده هات از آرامش بی نظیر نگاهت از ...تو ،فقط تو که بودنت آبی بیکران حس های پنهان منه.....

باش ! بودنت خوبه ...به قول صرافیان :

شبیهِ حسِ قشنگِ بیدار شدن به وقت صبحِ آبی و خلوتِ یه مزرعه ، شبیهِ لذتِ نشستن کنارِ آتیش ، توی سرد ترین نقطه ی کوهستان،شبیهِ نوشیدنِ یه فنجون چایِ داغ ، توی یه عصرِ سردِ پاییزی ...بودنت ،با من بودنت ؛بد جور می چسبه!

تقدیم به "????????"

سلام (واجب سلام واجبه هاا) راستش این پست خیلی وقته که نوشته شده و خیلی وقت بود که توی پیش نویس هام خاک می‌خورد برای اینکه کامل نبود دلم میخواست کلی از خاطراتم با نسترن که حس می‌کردم جالبن رو هم اضافه کنم ولی هی به تعویق می افتاد!! منم اینو پست نمیکردم چون کامل نبود تا امروز که داشتم پادکست گوش میدادم در رابطه با عزت نفس و کمال‌گرایی و اینا و در اولین اقدام برای تقویت عذت نفس و موهبت کامل نبودن این نوشته رو پست میکنم هر چند ناقص چه اشکالی داره همه چیز که قرار نیست بی نقص باشه=) شروع میکنم و بعدها که سرم خلوت شد تکمیلش میکنم بعدا بقیه ی چیزایی که حس میکنم خوبن رو اضافه میکنم.

دوست دار شما یلدا✨و به قول کاپی دوست داشتنی : همیشه عشق باشد همیشه برکت?