یه سری چیزها هست که همه تجربه میکنیم ولی کسی راجع بهش نمیگه. با چاشنی روانشناسی . ایمیل : khodnevis9583@gmail.com
بگذار دوباره به دنیا بیایم
این بار مرا جوری به دنیا بیاور که از وطنپرستی برایم آینده بماند نه خاطره های گوناگون . این بار بگذار که در عشق غوطه ور شوم و حسرت خاطرات معمولی با عزیزان بودن را در سرمای مسافت طولانی جبر جغرافیایی نخورم.
بگذار دوباره به دنیا بیایم و این بار بدانم که عشق، ناشناخته ترین است و آدمیزاد ، پیچیده ترین و عاشقترین و خودخواهترین.
مرا در جایی دیگر ، در زمانی دیگر به دنیا بیاور . آن جا که هر بار نام تخت جمشید میاید ، دردی سنگین به قلبم ننشیند که غم دلتنگی برای میراث وطن ، کمتر از دوری عزیزان بر من فشار نمی آورد .
این بار که دوباره به دنیا آمدم ، قلب کوچکتری به من بده که جای آن که دنیا بر آن زنگار بیندازد ، آدم های کمتری در آن ورود کنند تا زخم بزنند .
در جایی دیگر ، جهانی دیگر ، زمانی دیگر شاید من یک آدم معمولی باشم با یک کشور معمولی . کشوری که نامش سر تیتر اخبار نیست . کشوری که آوازه اش ، به بلندی ایران من نیست . شاید آنجا خانه برایم معنای دیگری داشته باشد .
فعلا که من اینجایم. یک بار به دنیا می آیم و هر روز با خود فکر میکنم : من عاشق ایرانی بودنم و از دور بودن از ایرانم غمگین .
کاش که در جایی دیگر ، در جهانی دیگر ، جایی که به دنیا می آیم همان جایی باشد که ترکش نمیکنم .

مطلبی دیگر از این انتشارات
نامه صد و دو ( هستمِ تو با هستمِ من فرق داره)
مطلبی دیگر از این انتشارات
نامهای برای خودم!
مطلبی دیگر از این انتشارات
تاریخ دنیا
با خودم کلی فکر کردم
من شاید اونقدرا جدی به مهاجرت فکر نکرده باشم ولی همیشه یه گوشه ذهنم بوده
و با خوندن نوشته هاتون فکر کردم که یعنی بعدش اینطور دلتنگ میشم؟ بعدش دوری از وطن انقدر سنگینی میکنه روی قلبم؟
نمیدونم
ولی باعث شدین قدر اینجا بودنم رو بیشتر بدونم، قدر همین چیز های کوچیک ساده
طبیعتا احساس غم و دلتنگی تون رو درک نمیکنم، (جای شما نیستم و این تجربه رو ندارم) اما دوست دارم همدلی کنم🤝🏻🤍
برام قابل تصوره که میتونه چقدر سخت باشه
چقدر این جمله قشنگ بود.
عالی نوشتید مثل همیشه.