سلام آقای پزشکیان

سلام آقای پزشکیان، امیدوارم که خوب باشید. امیدوارم که در آینده پای صحبت های قبل و پس از انتخاب شدنتون باشید و فقط نماینده بخش خاصی که از شما حمایت مستقیم کردن نباشید. نماینده اون هایی که رای ندادن، اون هایی که رای دادن ولی به شما رای ندادن هم باشید.

به عناون کسی که توی این سال ها کلی تو حوزه های مربوط به فناوری و کسب و کار های اینترنتی و دانش بنیان و خلاصه اینترنت کسب و کار داشته، چند تا نکته هست که میخوام بگم که درد هر روزه ماست. و امیدوارم که شرایط و اعضای کابینه و دولت به شکلی باشن که این درد ها و رنج های ما تموم بشه.

موضوع رفع فیلتر و نجات ما فیلترشکن

در خصوص این موضوع از همه چیز مهم تر مربوط به محدودیت های پیام رسان هایی مثل واتس‌اپ و تلگرام هست. واقعا امیدوارم که این فیلتر ها برداشته بشه. در خصوص سرویس های شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام، یوتیوب و توییتر و این دست ابزار ها هم واقعا نمیدونم چه تلاشی لازم هست انجام بدید ولی وابستگی خیلی از کسب و کارها به این شبکه های اجتماعی هست.

رفع فیلتر شبکه های اجتماعی، بخش بزرگی از ایرانی ها رو از نصب VPN خلاص میکنه. این همه VPN جدای هزینه و خروج ارز برای کاربران هزاران مشکل امنیتی هم ایجاد میکنه. در کنار این رفع فیلتر گوگل پلی هم واقعا مشکلات مربوط به امنیت روی گوشی موبایل رو هم از سر کاربران اینترنت ایران برمیداره.

موضوع بیمه و مالیات

شرکت های کوچیک و متوسط رو از دست مالیات ناحق نجات بدید. همه شرکت ها درگیری جدی با مالیات دارن. به صورت مشخص باید پذیرفته بشه که شرکت ها ممکنه زیان داشته باشن. هزینه های شرکت ها به هزار تا دلیلی و آیین نامه و ... از طرف دارایی رد میشه و مدیرعامل می مونه با کلی استرس و نگرانی از وضعیت مالیات. بیایید و این موضوع توافق با ممیز و رد دفتر و رد هزینه و در کل چالش های مالیاتی رو پایان بدید. بخشودگی و معافیت مالیاتی واقعا مهم نیست. شما هزینه های شرکت ها رو بپذیرید و پول زور از کسی نگیرید. واقعا هیچ کس دنبال معافیت مالیاتی نیست.

در خصوص بیمه هم که به خدا یک شرکت کوچک با ۴ تا پرسنل و ۱۰ نفر دوکار و... درگیری زیادی با بیمه قرارداد ها و رسیدگی های بیمه داره . همه ما شدیم مامور وصول بیمه تامین اجتماعی و در نهایت کارمند دولت که دیون دولتی و حساب و کتاب کنیم.

این همه آیین نامه های تو در تو برای بیمه برای چی هست؟ من یک شرکت دارم ۴ نفر در لیست بیمه من هستن باید با خیال راحت تا آخر عمر شرکت داری کنم. ولی هر روز باید درگیر این باشه که بازرس بیمه بیاد و یه آیین نامه از توی آستین خودش در بیاره و من رو بدبخت کنه.

فرایند های بیمه و مالیات رو ساده کنید. شفاف کنید. من به عنوان یک مدیر یا کارآفرین نباید هر روز نگران این باشم که فردا با مامور بیمه چیکار کنم. با مامور مالیات چیکار کنم. من شرکت زدم، پرسنل استخدام کردم و ۲۳درصد حق بیمه رو بدم و وقتی که سود داشتم ۲۵درصد هم مالیات بدم . ولی دیگه چرا باید روح و روان من هر روز با استرس بیمه و مالیات خراب بشه. این یعنی مرگ شرکت های کوچک

چالش های بانکی و فین‌تک و اقتصاد دیجیتال

اینماد رو کارآمد کنید یا حذف کنید. ولی نه اینکه فقط ترمز باشه برای رشد کسب و کار. اینماد بشه رتبه بندی دولتی. بشه مرکز ثبت اطلاعات کسب و کار ها ولی این موضوع اتصال درگاه بانکی به اینماد. اینماد باطل شد یا متوقف شد بعد درگاه بانکی قطع میشه رو جمع کنید. تا اینماد نداری امکان گرفتن درگاه بانکی نیست رو جمع کنید.

همه مردم در خرید و فروش با رمزپویا مشکل دارن. این رو انتخابی کنید. رمزپویا رو درست کنید. سقف داشته باشه من بتونم سقف رو باتوجه به نیاز خودم تغییر بدم. به خدا روزی که رمزپویا با سقف ۱۰۰ هزار تومان راه افتاد پیتزا بود ۷۰ هزار تومان. الان یه پیتزا بخری با نوشابه میشه ۴۵۰ هزار تومان. با اون سقف ۱۰۰ هزار تومان فقط میشه شارژ ایرانسل خرید.

سیستم درستی برای اعتبار سنجی ایجاد کنید. بزارید کارت اعتباری وارد بازار بشه. بانک مرکزی باید به فین‌تک یک نگاه خارج از بانکداری داشته باشه. بانک ها در همه دنیا سنتی و سخت تغییر هستند. ولی فین‌تک ها اومدن که با لایه های مختلف سرویس های مختلفی رو به مردم بدن. بزارید فین‌تک ها بدون نگرانی توسعه داشته باشند.

کرادفاندینگ رو حالا چه در بانک مرکزی و چه در بورس رها کنید. بزارید مردم ریسک کار خودشون رو بر عهده داشته باشن. مردم که نباید همیشه نگاه کنند دولت مثل پدر مواظب اون هاست که خدایی نکرده اشتباهی سرمایه گذاری نکنند و یا ریسک نکنند. رها کنید بزارید کرادفاندینگ بر اساس وام و سهام و ... در ایران توسعه پیدا کنه.

در خصوص بلاکچین تکلیف رو مشخص کنید. که آقا قانونی هست یا نیست. بزارید ایران تبدیل بشه به بهشت کریپوتو و بلاک‌چین. بزارید سرمایه ها وارد ایران بشه. قانونی موضوع بلاک‌چین و توکن و خرید و فروش رو آزاد کنید. مثل بورس از تبدیل دارای به ریال با خیال راحت ۵ درصد یا ۱۰ درصد کارمز بردارید. کسی با وان کارمزد مشکل نداره و در همه دنیا هست. ولی رها کنید بزارید بازار کریپتو و بلاک‌چین در ایران رشد کنه.

درخصوص سرمایه گذاری و بورس

در خصوص صندوق های سرمایه گذاری هیچ مشکلی با وجود صندوق های دولتی و دانشگاهی ندارم ولی دقت کردید که صندوق های سرمایه گذاری و پژوهش و فناوری و ... هیچ کدوم واقعا خصوصی نیست؟ نظارت کنید ولی چرا این همه محدودیت برای راه اندازی. چه اشکالی داره هر شرکت خصوصی بتونه صندوق سرمایه گذاری داشته باشه. یکی با ۳ میلیارد تومان یکی با ۵ میلیارد تومان؟ به سابقه افراد و شرکت ها نگاه بشه و نه به تضمین و ایجاد ساختار های پچیده. بزارید موضوع سرمایه گذاری خطر پذیر رشد کنه. هر کسی دوست داره صندوق داشته باشه و سرمایه گذاری کنه. بزارید مردم و استارتاپ ها انتخاب کنن با چه کسی کار کنن.

در خصوص بورس هم که چرا با این همه ساختار های سخت و پیچیده جلوی ورود شرکت ها رو میگیرید. بزارید شرکت ها به صورت عمومی اطلاعات مالی خودشون رو منتشر کنن. بزارید شرکت ها فقط با شفافیت مالی کامل وارد بورس بشن و انتخاب این که من سهام این شرکت رو با ریسک بالا خریداری کنم یا نه با من باشه. چرا این همه تصمیم گیری به جای من باید گرفته بشه. محدودیت در ورود و عرضه سهام رو برای شرکت های فناور بردارید.

موضوع زیرساخت و اینترنت

به خدا از هر روز تصمیم عجیب خسته شدیم. دسترسی سرور داخل ایران ما رو به اینترنت قطع کردن و به اصلاح iran-access شده. ۵ روز سایت پایین بوده . عقل جن هم به این نمیرسید که iran-access شدن رو بررسی کنه. حالا چالش کجاست؟ SSL سرور نمی تونست به این دلیل تمدید بشه به صورت اتوماتیک. زیرساخت رو آزاد کنید. زیرساخت رو نجات بدید.

محدودیت های مثل سرویس های زیرساختی و ابری رو بردارید. خیلی از این سرویس ها در نمونه داخلی ندارن. یا نمونه داخلی گرون هست. امکان استفاده رایگان نداره و کاربران ایرانی مجبور به استفاده از سرویس های خارجی هستند. برای مثال سرویس کلودفلر ... چرا باید محدود باشه؟

در خصوص زندگی شخصی و اجتماعی

در خصوص زندگی شخصی فقط یک خواسته از شما دارم. همه ما خواهر داریم. مادر داریم. زن داریم . دوست دختر داریم. خلاصه یک خانمی در زندگی ما هست. این استرس که هر روز از خونه بیرون رفت برای مدل پوشش و مدل مو و... باید هزار تا استرس داشته باشی تا برسه خونه رو از روی دوش ما بردارید کافیه. هیچ خواسته اجتماعی دیگه ای من از شما ندارم.

دیگه هیچ حرفی ندارم. البته حرف که زیاد هست ولی در اصل هیچ انتظاری ندارم . هیچ امیدی هم ندارم برای گفتن. در سال های گذشته به عنوان فعال این حوزه،‌ دبیرانجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی، عضو صنف و ... همه این حرف ها رو دسته بندی شده. تیکه پاره در توییتر و لینکدین و ... نوشتم و گفتم. ولی گوش شنوا نبوده. یا بوده به اندازی که دوست داشته شنیده . از دید دولت شنیده . نه از دید کارآفرین . نه از دید کاربر . شما انشالا دیدتون به ما نزدیک تر باشه.