جای درست من کجاست؟

یادمه اوایل دوران کرونا بود که بحث های خودکاوی و معنای زندگی و... داغ شده بود. تو همون دوران داشتم کتاب "درخت یوگا" رو می خوندم. به یه پاراگرافی رسیده بودم که تقریبا همچین مضمونی داشت: " اگه در آسمون یه اقیانوس قرار بگیری حاضری پرت بشی پایین؟ خودت را در موقعیت مرگ تصور کن! حاضری بمیری؟ نه! می خوای زنده باشی! چرا؟ چه دلیلی برای زنده موندن داری؟"

این پاراگراف خیلی برام جذاب بود، واسه همین به گروه های مختلف فرستادمش. یکی از جوابهای جالب این بود: " من تا زمانیکه تو زندگی در جای درست قرار داشته باشم نمی خوام بمیرم. جای درست برای من اونجاست که کسی از بودنم خوشحاله، جاییه که می تونم به کسی کمک کنم، جاییه که حس خوبی بهم می ده و حالم اونجا خوشه. من تا وقتی در جای درست هستم می خوام زنده باشم."

بهش گفتم چه خوب که جای درست رو می شناسی... چه خوب همون جایی هستی که دوست داری باشی.

به خودم گفتم جای درست من کجاست؟

جای درست شما کجاست؟