ساجی، روایت مادر دو ساجده....

شاید اگر مادر نبودم و وسط خواندن کتاب، بچه شیر نمی‌دادم ، این یادداشت جور دیگری شروع میشد. اما الان ترجیح میدهم اول درباره نام کتاب بنویسم. نسرین باقرزاده (راوی کتاب) مادر دوتا ساجده شد.... همین یک جمله گویای هزاران حرف نگفته است. این اتفاق، بهای عشق او به همسرش بود. عشقی که بخاطرش حاضر نشد با بچه‌هایش امن و آسایش تهران ماندن را برای خود بخرد و ترجیح داد با شوهرش باشد ولو زیر بمباران و گلوله باران....

نسرین و بهمن، دخترعمو و پسرعمو بودند و از سالها قبل از ازدواج، دل در گرو هم داشتند. البته که هرکدام در دل خود و بدون نمود رفتاری بیرونی و علنی. ساجی، روایت زندگی نسرین از کودکی او تا شهادت همسرش است. عشق پاک و همسرانه نسرین و بهمن ( شهید بهمن باقری) آنقدر صادقانه، ساده و با زیبایی در بین کلمات و جملات و افکار و تصمیم‌ها به تصویر کشیده شده است که ما پابه‌پای نسرین، دلمان از دوری بهمن شور می‌افتد و با برگشتن او بعد مدتی چشم انتظاری تلخ، دلمان فرو می‌ریزد. ساجی برای مخاطب، فقط خواندن از زبان نسرین نیست، زندگی درون رگ‌های نسرین است. از یک سوم آغازین کتاب که عبور می‌کنیم، انگار این خود ماییم که داریم خاطرات را زندگی می‌کنیم. به همان اندازه که انگار خود ما قهرمان قصه‌ایم؛ می‌خندیم، ذوق ‌می
کنیم، گریه می‌کنیم، کلافه می‌شویم، می‌جنگیم، صبر می‌کنیم، می‌سوزیم، می‌ایستیم، ضجه می‌زنیم و هر آنچه او از سر می‌گذراند را ما یک به یک می‌چشیم.

ساجی، روایت زنانه ای از عشق و جنگ است. رد لطافت و زنانگی این نگاه در تک تک خاطراتی که جزء به جزء از کودکی راوی شروع شده و به تلخی و شیرینی، ناامنی و دلهره، تنهایی و هجران، شوق و وصال، از دست دادن و سوگواری و در نهایت به خلق تصویر یک زندگی تمام عیار می انجامد، وجود دارد.

فصل به فصل که با کتاب جلو می رویم، ناخودآگاه در حال مرور و مقایسه زندگی قبل و بعد جنگ مردم آبادان هم هستیم، آن هم از زاویه دید یک نفر از همین مردم، کف کف جامعه.

کلیدواژه های اتفاقات تلخ و شیرین تاریخ ایران مثل آتش سوزی سینما رکس و پیروزی انقلاب هم در ساجی به چشم می خورد. نسرین باقرزاده با سخاوت مثال زدنی، تجربه زیسته خودش را با تمام سختی های مرورکردنش، برای مخاطب بازگو کرده است.

پر بیراه نیست اگر بگوییم ساجی از لحاظ آشنایی با فرهنگ و رسوم مردم آبادان و خرمشهر هم کتاب قابل توجهی است.

و در پایان، نه فقط برای مرور جنگ و مردم جنگ زده، که برای مرور عشق و نقش زنان پشت همسران حماسه آفرینشان در ایام جنگ، ساجی را بخوانید.