?فلسفه تنهایی

?شیرین است انزوا،
اگر راهِ بازگشت
به دیگران
باز بماند همیشه،
هر چه باشد، فروغ هر کسی فقط برای خودش نیست.

?تنهایی، پدیده‌ای ذهنی است که همه‌ی آدم‌ها در طول زندگی‌شان آن را تجربه می‌کنند. هر کس به طریقی. این روز‌ها خیلی از تأثیرات فضای رسانه بر افزایش احساس تنهایی در انسان‌ها می‌خوانیم. اما هیچ ارزیابی‌ای نمی‌تواند چنین چیزی را ثابت کند. چیزی که می‌شود با قاطعیت گفت این است که رشد فردگرایی در عصر حاضر سبب ایجاد دوستی‌های متنوع شده است و رسانه‌های اجتماعی از اجتماع جدای‌مان نمی‌کند که هیچ بلکه ما را اجتماعی‌تر هم می‌کند. اما چیزی که انسان امروزی "بیش از همیشه" از آن رنج می‌برد، نداشتن انزوا است.
? مشکل، کم‌یابی خلوت و تنهایی است. هر جا هم که برویم تلفن همراه‌مان ما را از خلوت‌مان جدا می‌کند.
همان‌طور که پشت جلد کتاب هم تأکید شده است. در این کتاب نباید به دنبال پاسخ‌های روشن باشیم. هیچ پاسخ قطعی‌ای که مناسب همه باشد وجود ندارد. شناخت فلسفه‌ی تنهایی به فهم بهترمان از زندگی و دید آگاهانه‌مان نسبت به احساسات و نیازهایمان کمک می‌کند.
خلوت‌گزینی، انتخابی است آگاهانه و به معنای جدایی مطلق از دیگران نیست. همه‌ی ما به خلوتی نیاز داریم که کنار خویشتن‌مان باشیم، تأمل کنیم تا به آرامشی برسیم که شخصیت‌مان را پرورش دهیم و روح‌مان را تعالی بخشیم.
?فرد در تنهایی با خویشتنِ خودش تنها می‌ماند، درحالی‌که در خلوت، فرد کنار "خود"ش است.
خصیصه‌ی آدم‌های خلاق این نیست که از بقیه تنهاترند، بلکه خصیصه‌ی خاص آن‌ها این است که می‌توانند از خلوتشان برای خلق و آفرینش چیزهایی استفاده کنند و نمی‌گذارند به ورطه‌ی یأس و حرمان بیفتند.
?هدف از نوشتن در خلوت هم پیدا کردن خواننده است.
حتی اگر خلوت می‌گزینیم و انزوا پیشه می‌کنیم، باز هم موجوداتی اجتماعی هستیم.
?در کنه تنهایی یک‌جور نقص و کاستی نهفته‌ است درحالی‌که خلوت‌گزینی بیشتر یک نوع گشودگی بیکران است در برابر تجربه‌ها، افکار، و احساسات گوناگون. تنهایی اساساً توأم با احساس رنج یا ناراحتی است درحالی‌ که خلوت‌گزیدن لزوماً توأم با احساس مشخصی نیست. خلوت معمولاً تجربه‌ای خوشایند و مثبت تلقی می‌شود اما می‌تواند از لحاظ احساسی تجربه‌ای خنثی باشد.خلوت‌گزینی از علت‌های مثبت و تنهایی از علت‌های منفی نشأت می‌گیرند.

?می‌دونستید تحمل تنهایی یعنی رسیدن به بلوغ عاطفی؟

⁉️ می‌تونید با خویشتن خودتون همراه بشید و از لحظاتتون لذت ببرید؟

بخش‌هایی از کتاب?

?هیچ جانی تنها و مغموم نمی‌شود اگر بنی‌بشری را برای اعتماد و تکریم داشته باشد.
جورج الیوت رومولا

?فقط کسی که بلد است دوستی کند و عشق بورزد می‌تواند احساس تنهایی کند.

?ما حس‌ها را می‌پرورانیم و عادت‌های احساسی را شکل می‌دهیم. با تغییر قضاوت‌تان می‌توانید احساساتتان را عوض کنید.

?هایدگر با این مثل که عشق آدم را کور می‌کند مخالف است و در عوض باور دارد عشق سبب می‌شود چیزهایی ببینیم که وقتی عاشق نیستیم نمی‌توانیم ببینیمشان.

?احساسات صرفاً احوالاتی ذهنی و روحی نیستند چون ابزار شناخت جهان هم هستند که از واقعیت جهان نیز خبر می‌دهند.

?نالیدن از تنهایی نالیدن از برآورده نشدن نیازی اساسی در آدمی است.
ما خود بسنده و بی‌نیاز از بقیه نیستیم. از زمان تولد زندگی ما با دیگران در هم بافته شده است
فردیت‌مان هم بسته به روابطمان با دیگران است.
بیاموزید با این واقعیت کنار بیایید که در زندگی انسان‌ها همیشه حدودی از تنهایی وجود خواهد داشت برای همین واجب است یاد بگیریم تنهایی را تاب بیاوریم و درعین امیدواری بکوشیم تنهایی را بدل به خلوت‌گزینی کنیم.

#مریم_جعفری_تفرشی

?کپی با ذکر منبع✅️