برتالانفی،کیم جونگ اون و تخیلات‌من

سرگذشت برتالانفی منو یاد بی پاسخ ترین سوال زندگیم انداخت.

همیشه از خودم سوال میکنم دانشمندان و اندیشمندان کره شمالی که دائما مردم را به سمت رستگاری هدایت میکنند خودشان به گفته هایشان باور دارند؟

آنها که آنقدر نبوغ دارند تا که ذهن عمده مردم را شستشو داده و به سمت سیستم بسته رهبر خود هدایت کنند,آیا فقط نگران موقعیت شغلی خود هستند؟
آیا آنها که از آزادی در آن کشور صحبت میکنند و کلی طرفدار دارند,این عقاید باورشان است یا بخش کوچکی از مسئولیتشان در فریب پیروانشان؟
آیا آن مدیران مومن حاضرند فرزندان خود را در کشور اخلاق مدار کره پرورش دهند؟ یا جگرگوشه های خود را به کشورهای عقب مانده اروپایی و آمریکایی میفرستند تا مردمان آنها نیز ارشاد شوند؟
آیا در تفکرات سیستمی شان تلفات جانی و مالی مردم ,هزینه جانبی حفظ حکومت الهی کیم جونگ اون است که مردم باید بپردازند؟
آیا مدیران و مسئولان دلسوز و با ایمان کره شمالی که تمام تحریم ها را به جان خریده اند ,اندیشیده اند در آینده جانی در بدن مردمانشان خواهد ماندکه اهداف انسانی و الهی رهبرش کیم جونگ اون را جهانی کنند؟
آیا بستن اینترنت و ارتباطات به روی مردم کره شمالی تفکر سیستمی ست؟
آیا آنها سیستمی فکر میکنند؟
آیا آنها فکر میکنند؟