ستاد عادی‌سازی بحران‌ها

عده‌ای از واژه "کم" برای هر چیزی که دلشان می‌خواهد استفاده می‌کنند بدون آنکه به پیامدهایش بیاندیشند، یا شاید هم اندیشیده و پاکت پول را وزن و ترازو کرده سپس از این واژه استفاده می‌کنند.

در واقع "کم" را کلا زمانی بکار میبرند که احساس می‌کنند لازم است جستاری را بسیار خفیف و کوچک جلوه دهند، برای نمونه چند سالی است که واژه "کم آبی" سر زبان برخی افتاده و نه در گفت و شنودهای روزمره و به هدف گذران زمان بلکه در مراودت‌های خاص و خبری از آن بی هیچ ترس و واهمه‌ای استفاده می‌کنند.

بد نیست برای درک بیشتر چند نمونه عکس "کم آبی" با هم ببینیم:

حتم به یقین اگر با همین فرمان پیش برویم بزودی شاهد تولید واژه‌های "کم ارزانی"، "کم برقی" و "کم ..." خواهیم بود که به ترتیب:

کم ارزانی می‌شود، اگر کم برداری ارزان می‌شود یا فنی‌تر آن این است که ارزانی هست ولی کم هست. حالا اگر از هرم غذایی خود مقداری از کالاهای غیرضروری را بزدایی که آسمان به زمین نمیآید، مرغ را همان بهتر که نخوری که هورمون دارد، گوشت قرمز هم عامل تمام بیماری‌ها بوده و مصرفش هم برای جیب زیان دارد و هم سیستم مزاج، تخم مرغ کلسترول دارد، تن ماهی لاکچری بوده و ما ابدا از آن خانواده‌هایش نیستیم که برچسب اشرافیت و ژن‌های‌ جورواجور بما بچسبد پس برایمان کاربردی ندارد و خلاصه به هرکدام از خوراکی‌‎ها انگی زده و آنها را از سفره مردم حذف می‌کنند.

یا "کم برقی"، درازای روز که نیازی به برق ندارد و خورشید همه جا را آنچنان روشنی می‌بخشد که روشن کردن لامپی حرام اندر حرام اندر حرام+1 می‌باشد. با غروب خورشید نیز هوا تاریک شده و دیگر وقت خفتن فرا می‌رسد، حال با این گفتمان ابدا نیازی به برق در شما حس می‌شود؟ محال است! گاها هم در نبود برق چه بشود که نیازی پیش آید بصورت پیش فرض چشم انسان کم کم به تاریکی عادت کرده و همه چیز را در آن از هم تشخیص می‌دهد. دیگر جای هیچ بهانه‌ای نبوده و مدیون هستید اگر قانع نشده باشید.

چکیده امر اینکه حواستان شش دانگ به واژه‌ها باشد، هر جا هم که "کم" را دیدید دو چشم دارید چندین جفت دیگر نیز وام گرفته و با دقت متن را چندین دور از ابتدا به انتها و از انتها به ابتدا بخوانید تا روزی خدای ناکرده عکس‌های بالا برایتان تبدیل به خاطره نشود.