چهار شنبه سوری

بعضی رسم و رسومات ما با یک تضاد بزرگ مواجه شده است. رسوماتی که شائبه هایی از ادیان دیگر دارند. و شاید بارز ترین آنها چهار شنبه سوری باشد. البته بگویم زمان شاه ما بچه بودیم وقتی می رفتیم از روی آتش بپریم مرحوم پدر بزرگم می گفت مگر آتش پرست هستید؟ خلاصه این موضوع از زمان طاغوت دارای مخالفینی بود که امروزه بیشتر شده است.

خوب یه تضاد بزرگ بوجود می آید اما اینکه واقعا اینها تبلیغ آتش پرستی هست یا تخلیه انرژی جوانی جای بحث دارد. گمان نمی کنم در دنیای امروز کسی دنبال آتش پرستی برود تازه این زرتشتی های ما هم خیلی ها عقیده دارند موحد هستندو از ادیان آسمانی. حالا زیاد در باره زرتشت و دین محترم زرتشتی مطلب نمی خواهم بگذارم. قصد دارد در باره یک چالش اجتماعی به نام چهار شنبه سوری مقداری قلم بزنیم نمی دانیم که این قلم زدن الزاما صد در صد درست باشد ولی به عنوان یک پیشنهاد می تواند قابل بررسی باشد.

مثلا چه ایرادی دارد وقتی می بینیم اقبال عمومی برای این موضوع زیاد است آن را مدیریت کنیم نه جلوگیری.

خوب یک رسم باستانی است که به زعم خیلی ها غلط ولی مردم آن را قبول دارند . در این رسم شاید بیشترین نمودی که امروزه داشته باشد تخلیه انرژی ها است. کم دیده می شود از روی آتش بپرند و زردی من و سرخی تو بگویند بیشتر ترقه بازی و سرو صدا است.

خوب بهتر نیست شهرداریها مکانهایی دور از تاسیسات بیمارستانی و مسکونه پیش بینی نمایند تا این جوانها بروند داد بزنند ترقه بیاندازند اصلا یه دیوارهایی درست شود بطری و شیشه بزنند به انها و خرد نمایند. حالا چند تایی هم فشفه شهرداری ها بزنند به جایی بر نمی خورد. این رسم با کمترین آزار و اذیت برای ملت اجرا می شود. این جوانها جیغ و دادی می زنند انرژی انها تخلیه می شود. بله حق با شما است ما هم جوان بودیم از این کارها نکردیم ؟!؟! خدا وکیلی ما اون موقع به جبهه می رفتیم آرپی جی زدن و خمپاره خوردن خودش کلی انرژی را مصرف می کرد. البته منکر تقوای بچه های ان زمان نیستم ولی شاید دلیل سر به زیری بچه های جبهه و جنگ تخلیه انرژی در محل درست بوده که نسل خوبی را به یاد می آورد.

جوانان را دریابیم.