احساسات خیلی لازم است

بحث بعضی از بچه مذهبی‌ها را که گاهی در فضای مجازی می‌بینیم فرم و محتوایشان چیزی جز دافعه ندارد. امام صادق(ع) با اشاره به برخی مدعیان تشیع در کوفه می‌فرماید: کجا اینها شیعه‌ی ما هستند؟! آنها جوری درباره ما با دشمنانمان می‌ستیزند که دشمنیِ آنها را می‌افزایند. |لیخاصمون عدونا فینا حتی یزیدهم عداوتا| تحف‌العقول. این حدیث خیلی در زمینه بحث‌های کلامی راهبردی است.

بدتر اینکه فرد به این ضعف خود آگاه نیست و اتفاقا گمان می‌کند اطلاعاتش بالاست! به نظرم این دافعه به ضعف در شناخت محتوا و تاریخ اسلام و انقلاب اسلامی برمی‌گردد. چون وقتی آدم نتواند با منطق از چیزی که درست می‌پندارد دفاع کند با خشم و عصبانیت از آن دفاع می‌کند که این بدترین دفاع است:

ما کسانی را دیدیم که با احساسات وارد این میدان شدند، بدون تکیه‌گاه نظرىِ مستحکم؛ با یک تندباد سرنگون شدند، راهشان عوض شد. آن کسانی میتوانند در این حرکت و در این مسیر محکم بایستند که شناخت عمیقی از مبانی نظری انقلاب داشته باشند.

احساسات خیلی لازم است امّا در مقام پشتیبانیِ عقلانیّت؛ راه را با عقلانیّت انتخاب بکنیم و با انگیزه و احساسات پیش برویم. با احساسات نمی‌شود حرکت کرد، اداره‌ی یک کشور با صِرف احساسات امکان‌پذیر نیست.|link|