Junior learner...
هوبرمن و علم انگیزه !
اندرو هوبرمن یه اپیزود درمورد انگیزه داره جالبه یسری نکات مهم اپیزودشو آوردم :
ویدیو این اپیزود رو میتونید از لینک زیر ببینید.
https://youtu.be/vA50EK70whE?si=Dg4GWAj4AqkV7JuO
قضیه اینه که مغز ما یه سیستم خیلی پیچیدهست. یه بخش مهمش همین دوپامینه که خیلیها ازش حرف میزنن. دوپامین مثل گاز ماشینه، یعنی بهمون انگیزه میده که کارا رو انجام بدیم و دنبال هدفامون بریم.
حالا جالبه بدونی که وقتی غذا میخوریم، دوپامین حدود ۵۰ درصد بالا میره. سکس؟ اوه، اون حدود ۱۰۰ درصد. نیکوتین و کوکائین هم که دیگه بدتر، به ترتیب ۱۵۰ و ۱۰۰۰ درصد!
ولی اینجا یه نکته مهم هست. هر لذتی یه دردی هم داره. یعنی چی؟ ببین، وقتی یه چیزی بهمون لذت میده، دفعه بعد بیشتر دنبالش میریم. ولی هر چی بیشتر تکرارش کنیم، لذتش کمتر میشه و اون حس نیاز بهش بیشتر. اینه که آدما گاهی معتاد میشن.
حالا یه چیز دیگه هم هست به اسم سروتونین. این یکی برعکس دوپامینه. کمک میکنه از لحظه حال لذت ببریم و کمتر نگران آینده باشیم. جالبه بدونی ماریجوانا هم همین سیستم رو تقویت میکنه، واسه همینه که آدمو آروم میکنه.
یه چیز دیگه هم هست به اسم اکسیتوسین. بهش میگن هورمون عشق. این وقتی ترشح میشه که مثلاً عاشق میشیم یا با دوستامون خوش میگذرونیم. باعث میشه احساس آرامش و اعتماد کنیم.
حالا سؤال اینه که چطور میتونیم این سیستم پیچیده رو متعادل نگه داریم؟ خب، چند تا راه هست:
اول اینکه، سعی کن هدفهای کوچیک و قابل دسترس برای خودت تعیین کنی. این جوری دوپامینت منظم و متعادل ترشح میشه.
دوم، مدیتیشن و تمرینات ذهنآگاهی رو امتحان کن. اینا به سیستم سروتونین کمک میکنن.
سوم، ورزش کن و خوب بخواب. اینا استرست رو کم میکنن.
چهارم، با دوستات وقت بگذرون و روابطت رو تقویت کن. این جوری اکسیتوسینت بالا میره.
و در آخر، غذای سالم بخور. باورت نمیشه چقدر رو مغزت تأثیر داره!
یادت باشه، هر کسی یه جورایی منحصر به فرده. پس ممکنه لازم باشه این چیزایی که گفتم رو با شرایط خودت تطبیق بدی. ولی در کل، اگه این نکات رو رعایت کنی، میتونی زندگی شادتر و متعادلتری داشته باشی.
حالا یه چیز دیگه هم هست که خیلی مهمه. اونم اینه که محیط و تجربیات زندگیمون خیلی رو این سیستمها تأثیر میذاره. یعنی چی؟ ببین، مثلاً اگه تو یه محیط پر استرس بزرگ شده باشی، ممکنه سیستم پاسخ به استرس بدنت یه جورایی به هم ریخته باشه.
از اون طرف، اگه تو یه خانواده گرم و صمیمی بزرگ شده باشی، احتمالاً سیستم اکسیتوسینت بهتر کار میکنه. پس میبینی که همه چی فقط ژنتیک نیست.
یه چیز دیگه هم که خیلی جالبه، تأثیر تکنولوژیه. مثلاً شبکههای اجتماعی رو در نظر بگیر. وقتی لایک میگیریم، یه مقدار دوپامین آزاد میشه. همین باعث میشه دوباره و دوباره بریم سراغش. ولی این میتونه مشکلساز بشه، چون ممکنه اعتیادآور باشه.
حالا یه سؤال خوب اینه که چطور میتونیم از این دانش تو زندگی روزمره استفاده کنیم؟
اول از همه، سعی کن از خودت آگاه باشی. مثلاً وقتی داری زیادی از گوشیت استفاده میکنی، از خودت بپرس: "الان دارم دنبال چی میگردم؟ واقعاً بهش نیاز دارم یا فقط دارم دنبال یه حس خوب زودگذر میگردم؟"
دوم، سعی کن تعادل ایجاد کنی. مثلاً اگه کار پراسترسی داری، حتماً تو برنامهت زمانی رو برای آرامش و تفریح بذار. این جوری سیستم سروتونینت هم فعال میشه.
سوم، یادت باشه که "نه" گفتن هم مهمه. گاهی وقتا باید به چیزایی که حس خوب زودگذر میدن "نه" بگیم تا بتونیم به چیزای مهمتر "آره" بگیم.
چهارم، سعی کن از طبیعت لذت ببری. تحقیقات نشون داده که گذروندن وقت تو طبیعت میتونه سطح کورتیزول (هورمون استرس) رو پایین بیاره و حالمون رو بهتر کنه.
و در آخر، یادت باشه که همه ما گاهی اوقات به کمک نیاز داریم. اگه احساس کردی نمیتونی این تعادل رو برقرار کنی، حتماً با یه متخصص مشورت کن.
خب، الان که این چیزا رو میدونی، میتونی با آگاهی بیشتری زندگی کنی. یادت باشه، هدف اینه که یه زندگی شاد و متعادل داشته باشی، نه اینکه همش دنبال حسهای خوب زودگذر باشی.
مطلبی دیگر از این انتشارات
آیا افراد زیباتر پیشنهادهای شغلی بیشتری دریافت می کنند؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
مدیتیشن (مراقبه) چیست؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
روتین صبحگاهی | سی هزار صبح در اختیار داریم، چگونه آن را به فنا ندهیم؟