ددلاین از آنچه در آینه می‌بینید به شما نزدیکتر است!

اگر برنامه‌نویس هستید به احتمال زیاد (می‌گم احتمال چون هیچ چیز غیر ممکن نیست) با ددلاین‌های مختلف سر و کله زدید. نزدیک شدن ددلاین اغلب با استرس و فشار کاری زیادی همراهه و همه تیم به نوعی درگیر رسوندن تسک‌های خودشون هستند. تا به حال روش‌های مختلفی برای جلوگیری از این اتفاق پیش‌بینی و طراحی شده اما اگر بخوایم صادقانه به موضوع نگاه کنیم، خیلی از این روش‌ها عمومی هستند و نمی‌تونن نیازهای متفاوت تیم‌ها و کسب‌و‌کارهای مختلف رو پوشش بدن.

بنابراین شاید راهکار بهتر ریشه‌یابی عواملی باشه که باعث می‌شن تیم به ددلاین نرسه و بعد هر تیم بسته به شرایط خودش و میزان تاثیرگذاری این عوامل از یک روش خاص یا ترکیب این روش‌ها استفاده کنه و برای برطرف کردن اون‌ها راه‌حل ارائه بده. در این مقاله برخی از این موارد رو که خودمون با اون‌ها مواجه بودیم رو معرفی می‌کنیم.

دوپامین، دوپامین، دوپامین!

به احتمال زیاد اسم هورمون دوپامین رو تا حالا شنیدید. دوپامین (هورمون خوشحالی) باعث حال خوب ماست. طبیعیه که برای ترشح این هورمون هم هر کاری که از دستمون برمیاد رو انجام بدیم. برای مثال بازی کردن یا دیدن پست‌های شبکه‌های اجتماعی یا حتی خوابیدن می‌تونن باعث ترشح این هورمون بشن. اما همین دوپامین سودمند می‌تونه یکی از عوامل عقب افتادن کارها باشه. در مورد تاثیرات دوپامین و راه‌های استفاده از این هورمون به عنوان یک ابزار برای پیشرفت کارها یک پست خوب در لینکدین پادیوم نوشتیم که خوندنش خالی از لطف نیست.

نه اول این یکی رو انجام می‌دم

اولویت‌بندی ناصحیح و سلیقه‌ای کارها هم از جمله عوامل مهم در نرسیدن به ددلاین‌هاست. این موضوع بیشتر در تیم‌هایی با تجربه کمتر اتفاق میفته، اما تیم‌ها و کسب‌و‌کارهای بزرگ هم گاهی با این موضوع درگیر می‌شن. با اولویت‌بندی ناصحیح وظایف، تیم زمانش رو روی کارهای با اهمیت کمتر می‌ذاره و در آخر برای رسیدگی به موضوعات مهم‌تر زمان کم میاره.

اگر اهل بازی باشید اسم سایبرپانک رو شنیدید. لانچ این بازی یک فاجعه به تمام معنا بود و تمام هواداران استودیوی سی‌دی‌پراجکت رد رو ناامید کرد. یکی از دلایل لانچ پر از باگ این بازی (به گفته مسئولان استودیو) این بود که تیم سنجش کیفیت در زمانی که برای گزارش باگ‌ها داشت، به جای رسیدگی به باگ‌های بزرگی که بازی رو دچار مشکل می‌کرد، روی باگ‌های نمایشی و محیط بازی تمرکز کرده بود و اون‌ها رو گزارش می داد. این موضوع باعث شد تا زمان رسیدن به ددلاین زمان کافی برای رفع باگ‌های اساسی وجود نداشته باشه.

به کجا می‌رویم چنین شتابان؟

موضوع دیگه‌ای که می‌تونه رسیدن به ددلاین رو سخت کنه، شفاف نبودن اهداف برای برنامه‌نویس‌ها و عدم هماهنگی بین تیم توسعه و تیم مارکتینگه. گاهی پیش میاد که تصور تیم توسعه از یک محصول کاربردی با تصور تیم مارکتینگ تفاوت داره. این ناهماهنگی به خاطر شفاف نبودن اهداف پروژه یا تغییر اهداف در میانه مسیر و عدم ارتباط موثر و مداوم بین تیم‌های مختلف اتفاق میفته. خوبه که هر چند وقت یک‌بار و طی جلساتی اهداف پروژه برای همه تبیین بشه.

ما می‌توانیم، احتمالا!

نداشتن درک درست از توانایی‌ها و ظرفیت بچه‌های تیم می‌تونه مشکلات متعددی رو ایجاد کنه که نرسیدن به ددلاین یکی از اون‌هاست. سرپرست یا مدیر هر تیم باید توانایی‌های فنی بچه‌های خودش رو بشناسه و در این مورد با بقیه صادق باشه. این موضوع به خصوص در تیم‌های توسعه اهمیت زیادی داره. اگر از عهده انجام کاری برنمیاید یا برای انجامش نیازه که مهارت‌های جدیدی آموخته باشه، صادقانه به مدیر یا مشتری خودتون موضوع رو بگید و زمان بیشتری رو طلب کنید.

راستی اینو شنیدی؟

در یک محیط کار سمی همکاران کم‌کم علاقه خودشون به انجام کارها و پیشبرد اهداف رو از دست‌ می‌دن. یک سرپرست یا مدیر باید همیشه مراقب باشه تا فضای سمی بین همکاران ایجاد نشه. داشتن برنامه برای ایجاد و توسعه فرهنگ کاری مناسب می‌تونه سرعت رسیدن به اهداف تعیین شده رو خیلی بیشتر کنه. توجه به وضعیت و توازن بین زندگی کاری و شخصی همکاران، حفظ شان اون‌ها و پاداش و قدردانی متناسب با تلاش‌شون می‌تونه یک فضای همکاری پویا رو شکل بده.

این موارد از اون دسته موضوعاتی هستند که شاید یادآوری یا اشاره کردن به اون‌ها خوشایند نباشه، اما حقیقت اینه که برای داشتن یک تیم توسعه موفق باید بهشون توجه کرد. شما هم تجربه مشابهی داشتین؟ به نظر شما چه عوامل دیگه‌ای باعث نرسیدن به ددلاین می‌شه؟