بنی گودمن و تب سویینگ

۰ رویداد مهم تاریخ موسیقی جز

بنی گودمن و تب سویینگ

در شماره اخیر به آهنگسازی توانمند و بداهه‌نوازی آزاد دوک الینگتون، این غول موسیقی دهه ۲۰ پرداختیم.

همچنین از تولد Croele Rhapsody در سال ۱۹۳۱ صحبت کردیم که در آن الینگتون همچون نقاشی که از رنگ‌های پالت خود استفاده می‌کند، از قابلیت‌های تنال و ریتمیک گروهش بهره برد. همکاری این گروه حتی موجب تحول در فرهنگ آفریقایی-آمریکایی، با عنوان «رنسانس هارلم» نیز شد. با شکوفایی خلاقیت و فلسفه آفریقایی-آمریکایی در اواخر جنگ جهانی اول و اواسط دهه ۳۰، این فرهنگ به مرور تقویت یافته و کاوش‌ پیرامون تبارهای آن آغاز گشت. برای الینگتون تولید موسیقی اهمیتی بیشتر از ارائه و تبلیغ آنها داشت، اما آگاهی مقتدر وی از تاریخ نقشی محوری در کارش ایفا می‌کرد.

موسیقی و انگیزه الینگتون متفاوت با بنی گودمن بود؛ نوازنده سفیدپوست کلارینت اهل شیکاگو که به واسطهBig-Band Swing در دهه ۳۰ به شهرتی بیشتر از الینگتون دست یافت. پدیده Big-Band Swing آن زمان را می‌توان به بزرگی راک ان رول دو دهه بعد خود دانست. گودمن تعداد اعضای گروه و تعادل میان سازهای بادی چوبی، بادی برنجی و ریتم را به شکل ثابتی حفظ کرده بود. در عوض تمرکز خود را روی ملودی‌های به‌یادماندنی نه‌چندان قوی، سویینگ پرهیجان و ظرافتی بی‌نقص گذاشت. او در سال ۱۹۳۴ اولین گروه خود را تشکیل داد که تنظیم بعضی از آثار به عهده پیشگام پدیده Big-Band، فلچر هندرسون بود. افسردگی شدید گودمن ضربه‌ی بسیاری به او زد، اما انرژی و بلندپروازی او،موفقیت‌هایی که برای گروهش رقم خورده بود و آغاز برنامه‌ای رادیویی به عنوان عاملی برای پیشرفت، ارکستر گودمن را به تب و تابی همه‌گیر و ملی تبدیل کرد.

گودمن با ۱۱ خواهر و برادرش در محلات زاغه‌نشین شیکاگو که محل سکونت یهودیان نیز بود، بزرگ شد. اما در سال ۱۹۲۳، وقتی تنها ۱۴ سال داشت، به قدری در نواختن کلارینت تبحر داشت که برای حمایت از خانواده، نوازندگی یک گروه حرفه‌ای رقص را به عهده گرفت. آشنایی وی با موسیقی لویی آرمسترانگ و کینگ الیور، در زمان اقامت آن‌ها در شیکاگو شکل گرفت. اما این صدای ساز تک‌نواز ماهر کُرنت، Bix Beiderbecke بود که توجه گودمن را به خود جلب کرد. بایدربک (پسری که خانواده متوسط و سنتی‌اش، از ورود او به جَز وحشت داشتند) در سال ۱۹۳۱ و در سن ۲۸ سالگی در اثر استفاده بیش از حد مشروبات الکلی جان باخت. حال که با صدای زیبا و جمله‌بندی‌های باوقارش با نوازنده ساکسوفون و همراه همیشگی خود، Frankie Traumbauer، تا قبل از مرگش عده زیادی از نوازندگان هم‌دوره خود، از جمله بنی گودمن مشکل‌پسند و کمال‌گرا را تحت تاثیر قرار داد.

بنی گودمن همواره تحت تاثیر لحن نشأت گرفته از موسیقی آفریقایی و نوآوری‌های ریتمیک موسیقی جز نوین بود. از طرفی، موسیقی را به صورت کاملا قدیمی آموزش دیده و در آن مهارت یافته بود که با غیرقابل ‌پیش‌بینی بودن و تیزی صداهای زبر زاویه داشت. این غریزه‌ای بود که سبب شد انرژی عجولانه جز، بیشتر مورد طبع قشر متوسط و سفید‌پوست جامعه باشد و دایره طرفدارانش را به طرز گسترده‌ای افزایش داد.

می‌شنوید از ارکستر گودمن، آغاز طوفانی آهنگ Blue Skies، از دوره طلایی بیگ بند سویینگ در سال ۱۹۳۵.