از موسیقی، فرهنگ، هنر و زندگی مینویسم و ترجمه میکنم.
ویژهنامهی نیک کیو
نیک کیو شمایل ویژهای از راکاستارهای عصر ماست. خواننده، موزیسین، نویسنده، فیلمنامهنویس، بازیگر: کسی که هیچکدام از اینها نیست و همزمان همه هم هست. در نیمههای هفتمین دههی زندگیاش گویی به آرزوی کودکی خود نزدیکتر شده: میخواستم رهبر یک فرقه باشم. اما بیشتر از همه از بدل شدن به یک اسطوره فرار میکند: کدام اسطوره ضعفهایش را در نامههایی به هواداران ناشناخته فریاد میزند؟ کدام قهرمان، کدام ستاره گذشتهی تاریک خودش را سکویی برای پرتاب به سوی مراد روشن خود میبیند؟ به جای تعریف از خودش مدام به معلمانش ارجاع میدهد و دریغ نمیکند آنچه که آموخته را، شیوهی کار و مسیرش را به هر زبانی به طرفدارانش توضیح بدهد؟
نیک کیو کیو با بد سیدز، یکی از ضد راکانرولترین گروههای راکانرول، نزدیک به چهار دهه است که قصهای پرافتوخیز را آغاز کرده و ادامه میدهد. هر فصل از فعالیت گروه بد سیدز نشانی از یک تجربهی موسیقایی در فضاهایی متفاوت است. آنچه اما این تجارب ناهمگون را به هم متصل میکند طنین صدای باریتون نیک، تسلطش به لحن، به شعر و قلمروی رازآمیز کلمات اسنیک کیو امروز بیشتر از هر زمان دیگری میان طرفداران محبوبیت دارد: به خاطر اجراهای بینظیرش همراه با بدسیدز، به خاطر آلبومهای اخیرش که رسوخی باورنکردنی به قلب هزاران نفر داشته، به خاطر حرفهای بیپرده، معمولی و خردورزانهاش با مخاطبانش و چیزهای دیگر شاید. چیزهایی که نمیدانیم و خودش هم نمیداند.
برای خرید ویژهنامهی نیک کیو در دو فرمت دیجیتال و چاپی تا ۲۹ اسفند میتوانید از لینک زیر استفاده کنید:
مطلبی دیگر از این انتشارات
میوه غریب بیلی هالیدی
مطلبی دیگر از این انتشارات
دربارهی سفرهای مایلز دیویس به پاریس
مطلبی دیگر از این انتشارات
دهه ۲۰۱۰ : ده سالی که فرهنگ عامه را ورشکست کرد