پَشُفته! (۸: ما آخرش نفهمیدیم قدرت توی این مملکت دست رهبر است یا دست شما اناگل؟!)

یادداشت پیشین:

• همین اول کار یک چیزی را روشن کنم:

خدای‎نخواسته، آن کلمۀ آخرِ تیتر، هیچ ارتباطی به کلمۀ "انگل" و جمع غیرمتعارف آن یعنی "اَناگِل" ندارد، بلکه کلمۀ "آناگُل" خوانده می‌شود که برگرفته از نام تُرکی "آناگول" به معنی به معنای «گلِ زیباروی مادر» است. چون این عزیزان را بنده جزو علف‎‌های هرز، اِه ببخشید حواسم پرت شد!، جزوِ گُل‌های زیباروی مادرِ وطن، یعنی ایران، می‌دانم، این‌گونه خطابشان کردم!

• حسین خان مرعشی، فامیل همسر آقای هاشمی و فرزندانش را که می‎‌شناسید؟ اگر نمی‎‌شناسید کافی است جملۀ معروفِ تاریخی و وحدت‎‌افزای ایشان را به خاطر بیاورید:

• و البته آن تنها جملۀ معروفِ تاریخی و وحدت‎‌‌افزای بین مردم و مسئولینِ ایشان نبود:

چند شب پیش در راستای تدابیر رئیس تحوّل‌‎محور(!) صدا و سیما و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات (!)، حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی؛ یا همان رئیس حزبِ مرحوم هاشمی، فرزندان و رفقایشان به تلویزیون آمد. ویدئوی این حضور گویا فقط در یوتیوب پیدا می‌شود. عجیب است که این همه اراجیف را می‌شود توی آپارات فرو کرد ولی برای این یکی جا نبوده است! البته به گمانم فیلم این بحث در صفحۀ ایتای برنامۀ «جهان‎‌آرا» یافت شود.

• این بنده خدا در برنامۀ جهان‎‌آرا حرف‎‌هایی زد که نه تنها مرغ‎‌های کیلویی نودهزارتومانی پختۀ مملکت همگی با هم خندیدند، بلکه روح مرحوم هاشمی نیز کاملاً شاد شد! مثلاً:

طرف با رفقایش می‎رفتند جلوی آمریکا و اروپا، جوری خم می‌شدند که پیشانی‎شان می‎خورد به انگشت شست پایشان، هیچ تحریمی که برداشته نشد هیچی، پدر صنعت هسته‎ای ایران را هم با سیمان و بِتُن درآوردند. نه تنها پدر صنعت هسته‎ای که پدر اقتصاد، پدر تدبیر و امید و پدر اعتماد مردم نسبت به نظام را! آن‎وقت این شاه‎سلطان‎حسینِ معاصر مدعی است که اگر روحانی به ترامپ دست می‎داد، تحریم‎ها (آن هم تمامش!) برداشته می‎شد! وای خدا این‎ها چقدر خوب هستند! چقدر!

• ایشان در این برنامه از یک طرف خیلی غیرمستقیم اصرار داشت که تمام قدرت در این مملکت دست رهبرِ ایران است و از سوی دیگر جملاتی گفت که نشان می‎‌داد واقعاً قدرت توی این مملکت دست چه کیست. مثلاً:

• خُب ببینید این بنده خدا که حتی فرزندان و رفقای مرحوم هاشمی خیلی روی هیکل ورزشی‎‌اش (به قول مهران رجبی!) حساب باز نمی‌کنند، ادعا می‌کند که به اندازه ی چند نمایندۀ مجلس قدرت دارد. و البته خیال نکنید که این ادعاها، دروغ است. چون همین آقا و دوستانش تلاش دارند که برادر «حسین سلاح‎‌ورزی» که جزو براندازان علنی بود را دوباره رئیس اتاق بازرگانی کنند. بعد هم در همین برنامه تهدید می‌کند که اگر او هم کنار برود، یکی مثل او خواهد آمد چون اکثریت قاطعِ اتاق بازرگانی را، دوستان ما بُرده‌‎اند!

حالا شما فکر کنید باقی رفقای مرحوم هاشمی چقدر قدرت دارند؟ اگر این‎‌جوری که آقای مرعشی گفت یک حساب سرانگشتی کنیم، می‌‎بینم که دیگر هیچ قدرت خاصی، برای کسی، حتی رهبری هم نمی‌‎ماند! مطمئن باشید که آقایان خاتمی، احمدی‎‌نژاد و حتی روحانی و دوستانشان و البته خیلی‎‌‌های دیگر در این مملکت هستند که مشابه همین ادعا را دارند و این‎‌ها همان‌طور که قبلاً هم گفتم، فقط در حد ادعا نیست. هر باند، گروه و حزبی سعی کرده است، بدون توجه به منافع ملّی کشور، گوشه‎‌ای از قدرت را توی این مملکت به دست بگیرد و به هر قیمتی (حتی اگر شده با عجوزه‎‌بازی، تهدید و...) نگذارد که این قدرت، از دستش خارج شود. این‌‎که می‎‌بیند حرف‎‌های رهبری، معمولاً جز دربارۀ نیروهای نظامی که به طور مستقیم زیر نظر خودشان است، به نتیجۀ خاصی نمی‎‌رسد، به همین دلیل است. این‎که می‎‌بیند، پیشرفت نظامی ایران در کمتر جایِ دیگری تکرار می‎‌شود، از همین رو است.

• نگذارم سوژۀ به این خوبی از دستم در برود! آقای مرعشی در چند وقت اخیر، افاضات دیگری هم فرموده‌اند. مثلاً گفته‌اند که مردم باید خودشان در صحنه باشند و سیاستمداران را شلاق بزنند تا زندگی‎‌شان درست شود. ای بابا! چه جوری بود موقعی که آقای هاشمی و شما در راس امور بودید، هیچ‎کس حق شلاق زدن که هیچ، حق نوشتن دربارۀ شما را هم به این راحتی نداشت؟ موقعی که خودتان در حال یکّه‌تازی بودید (البته طبق ادعای خودتان هنوز هم کماکان هستید!)، هم می‌گفتید مردم اگر به سیاستمداران شلّاق نزنید، زندگی‌تان درست نمی‌شود؟ پس چرا نگذاشتید مهدی و فائزه شلاق بخورند؟! هنوز هم که هیچ‎کس نمی‌تواند بگوید بالای چشم شماها ابرو است. پس این سیاستمداران لایقِ شلّاق کیانند؟! آیا شما هر چه را برای فک و فامیل و حزب و گروه خویش می‎پسندید (مثل ثروت و قدرت)، برای دیگران هم می‎پسندید؟!

• ببینید آقای هاشمی چقدر خوب به این عزیزان درس سیاست‌‎ورزی داده است: «تا خوردید که نباید به خانه بروید و بنشینید. باید بیایید و محکم‌‎تر بزنید!» پس مردم مراقب باشید به هر کسی شلّاق می‎‌زنید، فقط به این عزیزان نزنید. این‌ها جزو ژن‌های برتر و فوق‎العاده باهوش مملکت هستند و قرار نیست شلّاق بخورند و بروند در خانه بنشینند. می‌آیند و محکم‌ترش را به شما می‌زنند! باز هم خود دانید!

• مردم جان اجازه ندهید گولتان بزنند. دیکتاتورهای مملکت خودتان را اشتباه نگیرید. به کسانی که امتحان خوبی پس نداده‌‎اند، محلّ سگ ندهید که آزموده را آزمودن خطا است! این‌ها هیچ پُستی توی این مملکت ندارند، آن‎وقت این‎جوری قدرت‌نمایی می‌کنند. وای به حال آن موقعی که قدرت به دستشان بیفتد! وای!!!