نقد فیلم se7en: قدیمی که قدیمی نمی شود

فیلم se7en محصول سال 1995 با بازی برد پیت و مورگان فریمن است که یک داستان کارآگاهی جذاب را به مخاطب ارائه می دهد

توجه: نقد هیچگونه اسپویل ندارد، پس با خیال راحت بخوانید

شاید تا به حال نام "دیوید فینچر" به گوشتان خورده است، کارگردانی توانا که حتی داستان های واقعی معمولی را تبدیل به یک فیلم جذاب میکند، این موضوع را میتوان با دیدن فیلم "شبکه اجتماعی" متوجه شوید. این کارگردان کاری با این فیلم میکند که دیگر کارگردان ها برای ساخت فیلم کارآگاهی حتما باید یک بار این فیلم را ببیند. در واقع این فیلم کلاس درسی است برای فیلم های کارآگاهی بعد از خود

فیلم علاوه بر پیچیدگی های جذاب خود، طنز جالبی دارد که بار اصلی طنز بر روی دوش برد پیت است. فیلم با یک قتل شروع میشود و دو کارآگاه را به هم میرساند، کاراگاهی که دارد بازنشسته میشود و کارآگاهی که با همسر خود تازه وارد شهر نیویورک شده و هیچگونه آشنایی با شهر جدید ندارد.

بازیگر ها بسیار درست انتخاب شده اند و یکی از خوبی های فیلم به این است که به جای اینکه روی قضیه سیاه پوست ها موج سواری کند، به زیبایی از مورگان فریمن استفاده میکند. فریمن در نقش یک کارآگاهی ظاهر شده است که با منظق پیش میرود ولی حواسش به هست که بعضی کار ها با احساسات انجام میشود و حتی گاهی احساسات را با منطق مخلوط میکند و یک آش خوشمزه به ما تحویل میدهد. برد پیت هم که نیاز به معرفی ندارد، شوخی های زیاد اما به جا مخاطب را به خنده می اندازد و به موقع هم با همان شوخی ها و چهره خود، با مخاطب درد و دل میکند.

داستان فیلم نیز بسیار جالب است و از فضای کلیشه ای خارج شده است. اواسط فیلم قاتل با خونسردی تمام کاری میکند که کمتر قاتلی چه در دنیای سینما و چه در دنیای واقعی آن را حتی با ترس انجام دهد! دقیقا همین جا است که انگیزه اصلی قاتل را متوجه شویم. در حقیقت این کار من را یاد قاتل های معروفی همچون جوکر می اندازد.

در آخر پیشنهاد میشود که فیلم se7en را حداقل یک بار ببینید چرا که نظیر آن را کمتر کسی پیدا کرده است