کعبه : به نام خداوند خانه کعبه

به نام خدای کعبه

نخستین خانه ای که برای مردم قرار داده شد خانه کعبه بود. البته منظور از نخستین خانه، اولین مکان برای عبادت مومنان است طبق روایت: کعبه قبل از آفرینش آسمان ها و زمین، چون حبابی روی آب بود و اندک اندک قسمت های دیگر زمین از زیر آن وسعت یافت.

از امام صادق روایت شده که جای کعبه سکویی مرتفع از زمین و سفید بود و از آن نوری چون نور خورشید وماه میدرخشید تا اینکه فرزند آدم برادرش را کشت و آن زمین سیاه شد. پس وقتی خداوند آدم را به زمین هبوط داد آن را برجسته ساخت وبه نظر او رسانید حضرت آدم از خداوند پرسید آن قطعه سفید درخشان چیست؟ خداوند فرمود آن زمین من است و آن را برای تو قرار داده ام تا هر روز هفتصد بار پیرامون ان بگردی.

رونمایی از کشف اسرار اهرام مصر

هنگام طوفان نوح کعبه از دیده ها پنهان شد و تا زمان حضرت ابراهیم پنهان بود، خداوند در جریان طوفان نوح تمام زمین را به زیر آب برد مگر کعبه را، آن روز کعبه عتیق نامیده شد زیرا که خداوند کعبه را از طوفان آزاد کرد.

کعبه تا زمان حضرت ابراهیم پنهان بود خداوند مکان آن را به ابراهیم نشان داد. حضرت ابراهیم با حضرت اسماعیل و هاجر از شام به سمت مکه حرکت کردند.

ابراهیم با راهنمایی جبرییل آن دو را در کنار حجر اسماعیل جای داد و سایه بانی برای آنان فراهم کرد و گفت:

ربنا انی اسکنت من ذریتی

آنگاه خود به سوی شام برگشت چون آب زمزم فوران کرد، قبایلی از جرهمیان با دیدن پرندگان به سوی مکه شتافتند. پس از چندی ابراهیم بازگشت و همراه اسماعیل پایه های کعبه را در همان جایی که حضرت آدم قبل از طوفان بنا کرده بود استوار کرد.

ساخت کعبه

در ساختمان کعبه هیچ گونه گچ، گِل و آهکی به کار نرفت، بلکه سنگها یکی بر دیگری قرار داده شدند. ارتفاع کعبه 9 ذراع و طول آن 30 ذراع و عرض آن 22 ذراع بود.

در آن زمان کعبه سقف نداشت، ابراهیم در هنگام ساختن کعبه از کوه ابو قبیس ندایی شنید که ای ابراهیم ،برای تو امانتی است نزد من، ابراهیم رفت و حجر الاسود را گرفت و نصب کرد

روایاتی که ابن عباس از پیامبر نقل کرده دلیل بر این است که حجر الاسود و مقام ابراهیم هر دو از بهشت و از گوهرهای آن هستند و در زمین غیر از آن دو چیزی از بهشت نیست. اگر مشرکان به آن دو دست نکشیده و آن را آلوده نساخته بودند، هیچ دردمندی آن را مسح نمی کرد جز آنکه خداوند شفایش میداد. همچنین از پیامبر نقل شده که حجر الاسود یاقوتی سفید بود که خداوند آن را به سبب گناه گناهکاران دگرگون کرده است

ابراهیم در کنار کعبه که به صورت مکعب ساخته شده بود گودالی حفر کرد و آن را خزانه و محل نگهداری هدایای کعبه قرار داد. چون دیوارها بالا آمد اسماعیل از کوه ابو قبیس سنگی را که اکنون مقام ابراهیم شناخته میشود برای پدر آورد و ابراهیم روی آن ایستاد و کعبه را ساخت.

کعبه دارای دو رکن حجرالأسود و یمانی بود و دو رکن دیگر آن از سمت حِجر اسماعیل به صورت گِرد و نیم دایره ساخته شده بود. کعبه دارای پرده نبود. اولین شخصی که پرده بر آن آویخت تُبَّع حِمیَری بود که پس از قرار دادن در برای کعبه به این کار مبادرت ورزید.

قریش هنگامی که کعبه بر اثر سیل خراب شد، 9 ذراع دیگر بر ارتفاع آن افزودند و آن را به 18 ذراع رساندند. پیامبر به همراه قریش با حمل سنگ بر شانه های خود در بنای کعبه شرکت کرد. قریش شالوده کعبه را بر پایه ها و اساس ابراهیمی بنا کرد. در بنای قریش همانگونه که در حال حاضر وجود دارد، ازطول کعبه شش ذراع و یک وجب کسر شد.

گفته شده است این کار بدان سبب صورت گرفت که اموال حلال قریش برای بازسازی به اتمام رسید و قریش مال دیگری برای این کار نداشتند.بدین ترتیب حدود 50 سانتی متر نیز دیوار کعبه به داخل رفت، این مکان امروز شاذروان نام دارد و با سنگ سفید گرداگرد کعبه را احاطه کرده است. اطراف حجر را هم سنگچین کردند.

درب کعبه را از سطح زمین بالا بردند و آن را به وسیله سنگ ثابت کردند تا مانعی برای ورود سیل بدانجا باشد و نیز هرکسی نتواند وارد آن شود. درِ کعبه را به صورت یک لنگه ساختند بطوری که به وسیله یک قفل باز و بسته می شد برای خانه کعبه سقف قرار دادند و سپس ناودانی برای سرازیر شدن آب باران از سطح آن به داخل حجر تعبیه کردند در درون کعبه شش ستون چوبی قرار دادند.

این ستونها در دو ردیف سه ستونی از قسمت رکن شامی، که حجر اسماعیل در آن قرار داشت تا رکن یمانی تعبیه شد، در داخل خانه کعبه (در سمت رکن شامی) پلّکانی چوبی قرار داده شد که به وسیله آن به بام کعبه راه پیدا می کردند. ساختمان کعبه را با گِل ساختند، در صورتی که پیشتر سنگ چین بود. بنایی به وسیله باقوم رومی یا باخوم رومی صورت گرفت.

سپس آن را با پرده زیبایی پوشانیدند. شایان ذکر است که قرار دادن پرده برای کعبه پیش از این تجدید ساختمان رسم شده بود و پس از آن نیز ادامه یافت. برای نخستین بار سقف و دیوارهای درونی و ستونهای ششگانه داخل خانه کعبه را با روغنی گیاهی رنگ زده و پیامبر اسلام تمامی نقش و نگارهای آن محو و نابود کرد.

در دوران های بعد نیز خانه خدا چندین بار تجدید بنا شد در آخرین بازسازی که در سال 1417 به دستور فهد بن عبد العزیز انجام شد زیربنا و اساس کعبه تقویت و تحکیم و شاذروان مرمت گشت و شکاف ها و روزنه های بین سنگ ها گرفته شد.

قرآن کریم خانه خدا را هفده بار و در چهارده آیه، یاد کرده است دو بار با واژه الکعبه هفت بار با واژه البیت یک بار با واژه بیت دوبار با واژه البیت الحرام، دوبار با واژه البیت العتیق یک بار با واژه بیتک المحرّم و دو بار با واژه بیتی.

به امید روزی که ندای انا المهدی را از کنار این خانه شنوا باشیم لطفا از پیامبران و پادشاهان حمایت کنید.

نوشته های دیگر