«او پر از عشق بود» در سوگ یک سرباز در سرزمین‌های اشغالی

از بچگی در سر ما کرده‌اند که مساله سرزمین‌های اشغالی، تنش میان یهود و مسلمان یا عرب و یهود است. یعنی مساله‌ای نژادی یا مذهبی. در حالی ورای دین، آئین، نژاد و قومیت، مساله سرزمین‌های اشغالی عمیقا انسانی‌ست.

اول خبری در مورد کشته شدن سربازی اسرائیلی می‌آورم. دیده‌ام که روزنامه‌های اسرائیلی برای تک تک کشته‌ها خبر دارند. یعنی برایشان هویت قائلند. مثل افغانستان نمی‌گویند ۸۵ کشته در انفجار مدرسه، ۳۴ کشته در بمب‌گذاری انتحاری. هر یک نفر اسرائیلی آدم است با خانواده، دوست، آشنا و حتی دولتی‌ها به آن حس دارند!

بعد از خبر می‌گویم چرا این جنگ انسانی‌ست.

عمر طبیب، سربازی که فلسطینی‌ها با موشک ضدتانک کشتند.

مادر عمر طبیب در مورد فرزندش می‌گوید: او پر از عشق و آرامش بود. عشق می‌ورزید؛ به او عشق می‌ورزیدند. او سرشار از شادی بود. به اطرافیانش از عمق جان احترام می‌گذاشت؛ آماده یاری‌رسانی بود.

“He was full of love and calm,” said Tabib’s mother, Tali. “He loved and was loved by people. He was full of happiness, and he respected everyone around him, always ready to lend a hand when needed.

فرزندم، تو دلسوز و حساس بودی. همیشه سخن درست را می‌دانستی. فرزند دلبندم، تو به ما برای قدرت و ادامه دادن قدرت می‌دادی، تو دلگرمی‌ام بودی که جایی اشتباه نکنم، که تو را ناامیدی و رنجور نکنم. من تلاشم را کردم، و اگر اشتباهی کردم عذر می‌خواهم. از صمیم قلب به تو عشق می‌ورزم؛ برای همیشه.

“My son, you were caring and sensitive, always knowing what the right thing to say was. My beautiful boy, give us the strength to continue, make me hope that I didn’t make any mistakes along the way, that I didn’t hurt or disappoint you. I tried, and if I made a mistake, I apologize. I love you so much, forever, my son.”

دوست خانوادگی

یکی از دوستان خانوادگی می‌گوید: این آدم‌های غزه، و یک سری آدم‌های داخل همین کشور می‌خواهند ما را نابود کنند. این بار موفق بودند اما دیری نمی‌پاید. ما ارتش قدرتمندی داریم که این جنایات را برایشان دردناک می‌کند. من تقاضای انتقام دارم. انتقامی که هزاران جهاد و حماس را نابود کند چون که فقط آن‌ها این شرایط را می‌فهمند.

“These people from Gaza, as well as from inside our country, want to destroy us,” said Gamliel Ratzon, a family friend. “They were successful this time, but they won’t be for long. We have a strong army that will make these murderers hurt. I demand revenge, revenge that eliminates thousands of [members of Palestinian Islamic] Jihad and Hamas, because those are the only terms they understand.”

نظر همکاران و نیروهای دولتی

رئیس شورای منطقه‌ای می‌گوید: دیروز فاجعه اسف‌باری بر ما نازل شد، به مانند رعد و برقی هولناک در روز روشن. ما به مبارزه با دشمنان این دولت ادامه می‌دهیم.

“A terrible tragedy landed on us yesterday, like a lighting bolt on a bright day,” said Megiddo Regional Council head Itzik Holevsky. “We will continue to fight the enemies of our state.”

مثل ایران، سربازی در اسرائیل اجباری‌ست. طبیب در شرف پایان خدمتش بود که کشته شد. یکی از هم‌خدمتی‌هایش می‌گوید او بی‌نهایت بخشنده و دست و دلباز بود.

“It’s hard to speak about him in the past tense,” said one of Tabib’s friends, “he was so friendly and open and generous.”

According to the IDF Spokesperson, Tabib’s battalion was tasked with securing Israeli towns near the border. He entered one and was killed by an anti-tank missile. In response, the IDF targeted four senior Hamas officials in the Strip.

در پاسخ به قتل طبیب، اسرائیل چهار عضو ارشد حماس را هدف قرار داد.

مرگ عامل انسجام و وحدت

این سرباز با تشریفات به خاک سپرده شد. به خانواده، اطرافیان، شهر و کشور اسرائیل فضا می‌دهند تا در این غم شریک شوند، همدیگر را حس کنند، احساس همدلی و دلگرمی پیدا کنند تا در مقابل دشمن وحشی متحد باشند. اتحاد رمز پیروزی‌ست.

مرگ این سرباز امری مقدس است چون از خاک و وطن دفاع می‌کرد. مثل هر کشور دیگری او را می‌ستایند. شبکه و پیوندهایش را نمایش می‌دهند. ازین راه سرمایه اجتماعی‌شان را تقویت می‌کنند. خون می‌دهند تا سرمایه اجتماعی بخرند.

نگاه یک طرفه و نابینایی خبری

کسی نداند فکر می‌کند این سربازها به مردم گل هدیه می‌دهند؛ کسی می‌داند این سربازهای پر عشق چند نفر را کشته‌اند، چند میلیون آدم را از خاک و وطن‌شان آواره کرده و چه موشک‌هایی که برسرشان ریخته‌اند؟ اصلا آن‌ها حساب هستند؟ میلیون‌ها فلسطینی که به بدترین شکل ممکن کشته شدند خانواده، دوست، احساس و لذت زندگی نداشتند؟

اخبار آدم‌ها را در حد عدد پایین می‌آورد. بیش از ۱.۵ میلیون مهاجر در اردن، صدها هزار در سوریه و عراق، ۷۵ نفر کشته در بمباران دیروز، ۱۲ بچه در بمباران امروز مردند. فلسطینی‌ها می‌میرند. اسرائیلی‌ها کشته می‌شوند.

نه مذهبی، نه نژادی، جنگی انسانی

به واژگان خبر نگاه کنید: وطن، دفاع، دوست، مادر، خانواده، عشق، نفرت، دشمن، خاک، انتقام. این جنگ با اهداف قومی مذهبی سیاسی شکل گرفت اما حالا دیگر کاملا انسانی‌ست که هر آدمی را درگیر خودش می‌کند. این جنگ، جنگ حرص و طمع است با پشتکار و حق‌طلبی. ورای دین و ملیتم، صرفا به عنوان یک انسان در سوگ آن پرازعشق‌های بی‌نام و نشانم.