واکنش دردناک و واقعی حکومت به اتفاقات اخیر

واکنش دردناک و واقعی حکومت به اتفاقات اخیر، برکناری رئیس پلیس زاهدان و پذیرش قصور برخی ماموران بوده است. دردناک به این خاطر که تا موضوعی به نقطه بحرانی نرسد و احساس ترس پدیدار نشود، حکومت به دنبال مجازات خطاکار نمی‌رود. این نوع واکنش انفعالی، طبعا وقتی اتفاق می‌افتد که دیر است. بسیاری از پرده‌ها دریده شده و جای برگشتی نیست. خون‌ها ریخته شده و کین و داغ به دل‌ها نشسته.

تلویزیون با حرارت مرگ یک جوان فلسطینی را گزارش می‌کند. صهیونیست‌های کثافت با یورش به منطقه‌ای جوانی را کشته‌اند. خبرنگار با یکی از سران فلسطینی صحبت می‌کند. او وعده انتقام می‌دهد. می‌گوید «خون‌های ریخته شده آن‌ها را از آرمان فلسطین دور نمی‌کند.» ۲ نفر هم در پاریس بخاطر خشونت پلیس کشته شده‌اند. خبرنگار دارد با یکی از عابران مصاحبه می‌کند. همه شوکه هستند. تلویزیون حرفی از زاهدان نمی‌زند. حتی نمی‌گوید ده‌ها نفر در زاهدان کشته شده‌اند.

واکنش حکومت به دلیل دیگری هم دردناک است. قصور را می‌پذیرد و خاطی را برکنار می‌کند اما بی‌تفاوت از کنار مرگ ده‌ها هم‌وطن بلوچ می‌گذرد. مقایسه کنید با کشتار تروریستی شاهچراغ که رهبر ایران و بسیاری از سیاستمداران ضمن محکوم کردن حادثه با بازماندگان ابراز همدردی می‌کنند. بله، خون همه ایرانیان نزد حکومت یکسان نیست. برخی خون‌شان رنگین‌تر است و برخی جان‌شان بی‌ارزش. متاسفانه حکومت با این کار صحه می‌گذارد بر کشتار ده‌ها هم‌وطن بلوچ.

عمیقا از مرگ ده‌ها ایرانی در همه جای ایران عمیقا ناراحتم. مرگ یک یک این عزیزان، داغ بزرگی‌ست برای خانواده‌ها و عزیزانشان. خدا به بازماندگان صبر بدهد. امیدوارم عاملان و آمران این قتل‌ها به سزای عمل خود برسند.

هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‌آنکه فساد و فتنه‌ای در زمین کرده، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته، و هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده. (مائده، ۳۲)

وظیفه بزرگ ما حمایت از آسیب‌دیدگان و مظلومان است چرا که سکوت صحه گذاشتن بر خطای فاحش و عصیان ستمگر است. سکوت رفع مسئولیت است از وظیفه دینی، شرعی و انسانی ما. سکوت به معنای مشارکت در جرم است و ظالم را جسورتر می‌کند. به قول صائبِ صاحبدل:

اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی‌ست ... اشک کباب موجب طغیان آتش است.