اولین پست
نوشتن همیشه یک راه خوب برای دست یابی به آرامش هست. وقتی درون مغزت غوغایی میشه و نمیدونی چه جوری این غوغا رو خاموش کنی، باید یا با یک نفر صحبت کنی یا بنویسی. خوشبختانه تو دوره ای زندگی می کنیم که نوشتن فقط از طریق کاغذ و قلم نیست و راه های زیادی واسه نوشتن و برقراری ارتباط هست.
این پست مطلب خاصی نداره و از فردا مطالب نوشته میشه، قرار هم نیست توش شاخ غول بشکنم یا موتور هواپیما بسازم، فقط ایده هام رو درباره خیلی از مسائل می نویسم و همین. کسی اگر خوند و به دردش خورد که خوش به حالش، به نظرش بد اومد و مخالف بود هم بیاد با هم مباحثه کنیم و به نتیجه خوب برسیم. اگه کسی نخوند هم که بازم من کار خودم رو کردم و حرفم رو زدم.
در ضمن از این ابزار نوشتن ویرگول هم خوشم اومد. لازم نیست دیگه تو ورد بنویسم بیارم اینجا. همینجا هم بنویسی جوابه.
مطلبی دیگر از این انتشارات
نامۀ صفرم: آغاز
مطلبی دیگر از این انتشارات
ذهن ما باغچه است (شعری از مجتبی کاشانی)
مطلبی دیگر از این انتشارات
می خوام شروع به نوشتن کنم