دنیایی خیال

کلمات هیچگاه قدرت ان را ندارد احساسات واقعی مرا به دیگران انتقال بدهند حتی گاهی احساس مرا را به اشتباه به دیگران منتقل می کنند.

هرگاه کتاب ای را که پایان می رسانم اندوهیگن میشوم که زمان رفتن من از ان دنیا فرا رسیده و باز قرار است به دنیای واقعی بازگردم، و با تمام دوستان جدیدم خداحافظی کنم، کسانی که با ان ها خندیدم عاشق شدم عزیز از دست دادن، من کتاب ها را نمی خوانم بلکه ان ها را زندگی می کنم، من هنگام خواندن کتاب همان کتابی هستن که میخوانم، کسانی که کتاب را مطالعه نمی کنند خسته نمی شودند از اینکه همه اش در درون دنیایی واقعی سپری می کنند دنیای خیال و داستان توصیفش برایم سختس اما بی نهایت درونش زندگی لذت بخش است، هرگاه توانستی برو به دنیای خالیال تا معنایی زندگی را درک کنی..