هنرجوی عکاسي soul caress?
شروع من در ویرگول?
به نام خدا
?از گابریل گارسیا پرسیدند : اگه بخواهی کتابی صد صفحه ای درباره امید بنویسی، چه مینویسی؟
گفت : « 99 صفحه را خالی میگذارم صفحه آخر، سطر آخر مینویسم : یادت باشد دنیا گرد است، هر وقت احساس کردی به آخر رسیدی شاید در نقطه شروع باشی، زندگی ساختنی است، نه ماندنی، بمان برای ساختن، نساز برای ماندن „ منتظر نباش کسی برایت گل بیاورد، خاک را زیرو رو کن، بذر را بکار، از آن مراقبت کن، گل خواهد داد.
مطلبی دیگر از این انتشارات
به جای کلمات من بنشین- قسمت اول
مطلبی دیگر از این انتشارات
حلزون مرا به باد داد (پارت اول)
مطلبی دیگر از این انتشارات
عصبانی ام