🤍❤️ در پناه است
دلگرمی امروزم را وامدار شنیدن این حرف بودم:«سیارهی مشتری مثل جاروبرقی عمل میکند. بسیاری از سنگها و اجرام آسمانی که ممکن است به زمینِما اصابت کند را به سمت خودش میکشد.»
مطمئنم بسیاری از انسانها تا آخر عمرشان این موضوع به گوششان نمیخورد. حتی فکرش را نمیکنند در تکتک ثانیههایی که نفس میکشیدند -همان لحظههایی که بستنی لیس میزدند یا بدون چشم برداشتن از تلویزیون پوستهی تخمه را در پیشدستی میریختند- سیارهی مشتری در حال مراقبت از آنها بود. همانطور که من از بسیاری چیزها بیخبر میمانم. مهم هم نیست. مهم همین است که میدانم همهچیز در پناه است. جوری که حتی نیاز نیست به محبوبم بگویم خدا پشتوپناهت. خودش هست. در پناه است، هرلحظه. در تکتک ثانیههایی که خورشید هست، ماه هست و دیگر، من نیستم.
✍🏻 مرضیه صادقیان
مطلبی دیگر از این انتشارات
نامه آخر
مطلبی دیگر از این انتشارات
ماه رمضان؛ ماه سکوت و خلوتی عارفانه
مطلبی دیگر از این انتشارات
سلام پدر. قسمت اول