بُرشی از خاطرات علم در مورد سیاست پهلوی در خاورمیانه

تکه هایی از خاطرات علم در مورد سیاست پهلوی در خاورمیانه:

تشکر پادشاه اردن از شاه برای تأمین هزینه آوارگان فلسطینی

«پیام تشکر آمیز پادشاه اردن را عرض کردم. اردوی ۵ هزار نفری که وسیله ما داده خواهد شد، در هر ماه ۱۵۰ هزار دلار خرج دارد. شوخی نیست، این اردوی آوارگان فلسطین است».(خاطرات علم، جلد هفتم، ص ۸۴. ۶ تیر ۱۳۴۶).

شاه: نفت سوریه را ما می دهیم. سلاح های سومالی و اردن و مراکش را هم ما می دهیم. برای عمان که سال هاست با کمونیست ها می جنگیم. پس چرا اینها از عربستان سعودی نوکر آمریکا کمک نمی گیرند؟

«شرح ملاقات سفیر سومالی را[که دیروز به منزل من آمده بود]، عرض کردم، که حالا که رابطه آنها با اتیوپی و شوروی تیره شده، تقاضای همه جور کمک از اعلیحضرت همایونی دارند: اسلحه، نفت [و] پول. خندیدند. فرمودند، خیلی کم است، چرا از عربستان سعودی، نوکر آمریکا نمی گیرند؟ عرض کردم، اتفاقا این سئوال را من از او هم کردم. می گفت به قول برادران عرب اعتمادی نیست. فرمودند، عجیب است که به سوریه هم ما نفت می دهیم، حال آن که لوله نفت عراق از داخل سوریه می گذرد. به هر حال یک مطلبی را راست می گویند و اگر ما قولی بدهیم، عمل می کنیم. به هر صورت به او بگو اسلحه سبک در صورتی که قبلا فرستاده اند، ممکن است بدهیم»(خاطرات علم، جلد ششم، ص ۴۸۳. ۲۳ خرداد ۱۳۵۶).

شاه: عربستان سعودی نوکر آمریکاست و هرچه آمریکا دستور بدهد اطاعت می کند. به همین خاطر به خودش، به اوپک و به ایران خیانت می کند. بگو که حکومت فاسد ناقض حقوق بشر عربستان سعودی برای یک دزدی کوچک دست می برد، اما رسانه های آمریکا به جای آن ایران را محکوم می کنند. این مردکه- پادشاه سعودی- فکر می کند من هم نوه کور خودش هستم.

«فرمودند، اولا که [عربستان سعودی] ملتی نیست. ثانیا بدبختها یواشکی به ما گفته اند که هیچ نوع قدرتی در مقابل آمریکا ندارند. به صورت ظاهر یک حکومتی هستند، ولی می دانند که اگر یک ذره از اطاعت دستورات واشینگتن سرپیچی کنند، یا کشته می شوند یا مفتضح. با این همه فساد و کثافتی که دارند، راهی جز اطاعت ندارند»(خاطرات علم، جلد ششم، ص ۳۶۶.۴ دی ۱۳۵۵). «بی بی سی شنیدم که عربستان سعودی تولید خودش را به نزدیک ۱۱ میلیون تن بشکه در روز خواهد رساند و این برای کوبیدن رقباست(حالا ۹ میلون است). هیچ از این خبر خوششان نیامد. فرمودند، این خیانت هم به خودشان و هم به اوپک است. عرض کردم، بازهم نمی تواند خیلی صدمه بزند، در سی و چند میلیون بشکه تولید اوپک. فرمودند، فرق نمی کند، به هر حال خیانت و صدمه است»(همان، ص ۳۷۶. ۷ دی ۵۵). «فرمودند [در سخنرانیت] به عربستان سعودی حمله کن و بگو اینها که هرگز حقوق بشر را رعایت نکرده و نمی کنند و برای دزدی ساده دست می برند، روزنامه های آمریکا حرفی از آنها نمی زنند، ولی ما ناقض حقوق بشر هستیم. عرض کردم، آیا مصلحت است غلام که وزیر دربار شاهنشاه هستم، چنین [حمله ای] بکنم؟ فرمودند، عیبی ندارد، پدرسوخته ها، هم به خودشان و هم به ما، خیانت کردند»(همان، ص ۳۸۲. ۱۱ دی ۵۵). «از جواب ملک خالد نه فقط خوششان نیامد، بلکه عصبانی شدند. فرمودند....مردکه(ملک خالد) مثل این که به نوه کورش نصیحت می کند! من و رئیس جمهور ونزوئلا خواسته ایم تا اول ژانویه نرخها ترقی نکند، او می گوید سال آینده هم باید بی تغییر بشود»(همان، ص ۴۱۵. ۲۸ اردیبهشت ۱۳۵۶). «صبح شرفیاب شدم...بازهم فحشی نثار عربستان سعودی فرمودند که مردکه خیال می کند به نوه کور خودش درس می دهد»(همان، ص ۴۳۷ . ۲۹ اردیبهشت ۵۶). «خبری از نیوزویک در مورد افزایش تولید عربستان سعودی بود که به نظر مبارک رساندم. عرض کردم، این که با تشکری که شاهنشاه و رئیس جمهور ونزوئلا از پادشاه عربستان به خاطر اضافه نکردن تولید فرمودید، مغایرت دارد. فرمودند، خوب هر چه آمریکاییها به آنها دستور بدهند، اطاعت می کنند. چه باید کرد؟»(همان، ص ۴۴۴. ۲ خرداد ۵۶). «فرمودند، گویا جبهه[هوای گرم] عربستان باز به ایران آمده است. از این پدر سوخته عربها جز ضرر و زیان چیزی نداریم»(همان، ص ۴۷۵. ۱۷ خرداد ۵۶). «عرض کردم کارتر اظهار خوشوقتی از روابط با سعودی کرده است. فرمودند، البته هر کسی نوکرش را دوست دارد!»(همان، ص ۴۷۶. ۱۸ خرداد ۵۶).