آموخته هایی از بزرگ تر ها


دین ما، دین انسانیت است.

در گذشته گفت و گویی با عزیزی داشتم پرسیدن که حالا که شما به دین اسلام و ... اعتقاد ندارید چه چیزی را قبول دارید و می پرستید؟ گفتن که خدا رو هم دارید یا نه؟
جواب دادم که به هیچی اعتقاد ندارم، ادیان رو قبول ندارم دین وسیله ای بود که آدما رو از هم جدا ساخت. آره خدا رو دارم چون به این نتیجه رسیدم همه به عنوان انسان این نیاز رو داریم که کسی رو خالق و منبع خوبی ها داشته باشیم و چه بخوایم قبول کنیم چه نه این در درون ما به طور ذاتی وجود داشته و داره. گفتن که نمیشه دین نداشت گفتم دین من دین انسانیته یه سوال جواب دیگه که پرسیدن این بود که گفتند چطور تشخیص میدی که فلان کار خوبه یا بد و بعد گفتم بیایم یه جور دیگه بپرسیم اصلا کی و چرا و چطور گفته که به طور مثال دروغ بده و من این نظر رو دارم که روح انسان قابلیت تشخیص خوب و بد رو داره مثال می زنیم کودکی که هیچ چیزی نمی داند اگر به طور مثال دروغ بگویید در درون خود احساس خوبی پیدا نمی کند به اصطلاح می گوییم وجدانش بیدار است و این نظر رو دارم که روح انسان تکه ای از وجودش پروردگار است پس می تواند راه درست را خودش پیدا کند.
مادرم همیشه مثال قشنگی رو می زنن میگن که خداوند تکه ای از وجودش را در وجود مادر قرار داده و هیچ مادری نمی تواند فرزند خود را نفرین کند حال آن فرزند بدترین باشد هرگز نمی تواند آن را رها کند و بی تفاوت باشد پس چطور می توانیم قبول کنیم خداوند چنین کاری با بنده هایش بکند.
نکته دیگه ای برای بسیار جالب و ارزشمند بود این بود: مادرم گفتن اگر یکی دچار مشکلی می شود حال بیماری و غیره
هرگز برایش دلسوزی نکن تو چه می دانی شاید مراحلی از پروانه شدنش باشد
گفتم پروانه شدن یعنی چه؟
گفت: کرم ابریشم پیله میزنه درد میکشه رشد میکنه و بعد پروانه می شود به آن مرحله انتها شکوه و والایی می رسد پس تو چه می دانی که هر کس در حال رشد و یادگیری برای والا تر شدن روح خود نیست؟ :)
خدای هیچ کدام ما متفاوت نیست اما چرا دین هایمان تفاوت دارند نمی دانم اما می دانم اگر همه به دین انسانیت ایمان بیاوریم دیگر بحث و جدلی بر سر پروردگارمان نمی کنیم.
و در پایان گفتند: تا زمانی که درس واقعی خودت را نگرفته ای طبیعت آن را انقدر و تا حدی تکرار می کند که نه تنها در حرف بلکه در عمل هم آن را بیاموزی می دانید کلمه آموختن برابر با یادگیری حتم نیست نه؟


یادمون باشه بزرگی به سن و سال نیست منظور از بزرگی، بزرگی روحه پروانه شدن روح هایمان ⁦;⁠)⁩