جایگاه زن در تاریخ (1)

مرد متجاوز باید بهایی به پدر یا برادر زن می پرداخت و زن به مالکیت او در می آمد. کتاب مقدس مقرر می دارد که "اگر مردی زن باکره ای را ببیند که نامزد کسی نیست، و او را تصاحب کند و با او همبستر شود، و این مسئله معلوم شود، آنگاه مردی که با زن همبستر شده موظف است به پدر آن زنِ جوان، پنچاه شِکِل نقره بدهد و آن زن همسر او می شود"
«سِفر تثنیه، باب22، آیات 28 و 29»

در بسیاری از جوامع، زنان چیزی جز دارایی مردان، پدران یا شوهران و برادران خود نبودند. تجاوز جنسی در بسیاری از نظام های حقوقی، نقض مالیکت محسوب میشد.

به بیان دیگر، قربانی تجاوز، زنی نبود که مورد حمله قرار گرفته بود بلکه مردی بود که مالک او تلقی میشد.

تجاوز به زنی که متعلق به مردی نبود، اصلا جرم محسوب نمی شد ( در قرون وسطی)، درست همانطور که پیدا کردن یک سکه در خیابان شلوغ، دزدی به حساب نمی آید. همچنین تفکر اینکه یک مرد می توانست به همسر خود تجاوز کند نیز پارادوکسی بیش به شمار نمی آمد. گفتن این جمله که مردی به زن خود تجاوز کرده همانقدر غیر منطقی بود که جلمه « طرف کیف پول خودش را قاپید»

مرد به عنوان همسر، کنترل کامل بر جسم زن خود داشت.

این نوع تفکر تنها محدود به خاورمیانه باستان نبود؛ بلکه تا سال 2005، هنوز در 35 کشور، تجاوز به همسر مورد پیگرد قانونی قرار نمی گرفت. حتی در آلمان قوانین مربوط به تجاوز جنسی در سال 1997 اصلاح شد که طبق آن، تجاوز نکاحی در قانون تعریف شد.