سخن گفتن از پریود

خون قرمز
خون قرمز


داشتم مطالب دیگران درباره این موضوع را میخواندم . وجود ترس از صحبت یا میشود اسمش را گذاشت حیایی که اجازه نمی دهد درباره پریود حرف زد .اسمش را میگذارم حیای پوشالی.

امروزه روز خداروشکر به خاطر دسترسی آسان تر همه به اینترنت و پیدا کردن جواب سوال ها در آن , شاید عدم آگاهی درباره پریود کمتر باشد . البته به شرط دسترسی به اطلاعات درست. ولی به طور حتم مناطقی در کشور هست که دسترسی ندارند و نیاز به آموزش دارند . چه خوبه اطلاعاتی در زیرساخت های اموزشی مثلا شاد قرار بگیره که استاندارد باشه و حداقل ها رو آموزش بده.

اولین تجربه من برمیگردد به سال های راهنمایی . میشود پایه های هفت و هشت الان . مدرسه مربی بهداشتی دعوت کرد . همه پچ پچ میکردن که وای میخواد درباره پریود حرف بزنه . توضیح کوتاهی درباره بهداشت در این دوره و اطلاعات لازم رو داد . بعد پرسش و پاسخ شروع شد . هی تو دلم میگفتم واا مگه اینطوریه مگه اونطوریه چه جالب . به نظرم خوب بود ولی کمی دیر بود . چون معمولا بلوغ دختران از سن ۱۰ - ۱۱ سالگی شروع میشه و شاید نیاز دارن که اطلاعات ابتدایی رو قبل از وقوع بدونن , نه بعد . خیلی از ترس هام ریخت . ترس هایی که از عدم آگاهی بود .

حمایت خانواده مخصوصا پدر
حمایت خانواده مخصوصا پدر


اولین پریود برای یه دختر خیلی مهمه پس بهتره که مثل اولین روز مدرسه یا اولین های دیگه توسط خانواده جدی گرفته بشه .

چه خوب میشد که یه کتاب درسی کوچیک درست میکردن و هفته ای شده یه ساعت بهداشت فردی و روحی درس میدادن . نمیدونم شاید هم درست کرده باشن . امیدوارم .

تو این دوران دختران به توجه بیشتری نیاز دارند و خوبه که خانواده اعم از پدر یا برادر هم اطلاعاتی داشته باشه تا هوای خواهر و مادرشون رو بیشتر داشته باشن. مثلا خیلی سر به سرشون نزارن ( D: ) . بهشون فرصت استراحت بدن . تغذیه خاص داشته باشن .حمایت عاطفی کنن چون هورمن ها خیلی خیلی بهم میریزه و دست طرف نیست واقعا. خلاصه که هوای خانم ها رو در این دوران بیشتر داشته باشید . خانم ها هم لطفا از موقعیت سو استفاده نکنن !

پ.ن : یاد خاطره ای از سال ها پیش افتادم . مادرم ( خدا رحمتش کنه ) از اول که پریود شدم برام سیخ کباب درست میکرد و فقط برای من . من همیشه جلوی دوتا برادرام خجالت میکشیدم ولی کم کم جا افتاد . خیلی خوبه که خانواده این مسایل رو توی خونه جا بندازه . یا مثلا موقع ماه رمضون مادرم جا انداخته بود این فرهنگ رو که خیلی راحت میشستم غذا میخوردم. بعدا فهمیدم توی بعضی خونه ها , دخترا خودشون رو به روزه نشون میدادن و قایمکی چیز میخوردن .چه بساط های! آخه چرا انقدر اذیت ؟ مگه گناه کردن. نمیشه که خلاف آب شنا کرد . لطفا تعصب الکی رو بزاریم کنار .

به امید جامعه سالم تر و شادتر