نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

"نامه به کودکی که هرگز زاده نشد"
نوشته اوریانا فالاچی نویسنده و خبرنگار ایتالیایی.
زاویه دید؛ اول شخص
یادداشتی کوتاه درباره‌ی کتاب؛
اوریانا در این کتاب تردیدها، احساس مسئولیت و اضطراب رنج آوری که در پی خبر بارداری، گریبان‌گیر زنی شاغل می‌شود را به رشته تحریر درآورده است.
احساساتی که حاصل آن گفتگویی‌ست صمیمانه و صادقانه بین مادر و کودکی که هنوز به دنیا نیامده است.
مخاطب سخنان مادر به ظاهر جنین درحال شکل گیری در بطن اوست؛
اما در واقع مخاطب همه‌ی مادران و زنان و مردانی می‌باشند که حتی یک بار به چرایی زاییده شدن و هستی‌بخشی فکر کرده‌اند.
ذهن زن درگیر مفاهیم و کمبودهای زندگی‌ست، مفهوم آزادی، فقر، برابری جنسیتی و همه‌‌ی حقایق تلخ و رنج عمیق زندگی که ممکن است فرزندش به حکم آدم بودن مجبور به تحمل آن شود.
و سوالی آشنا و دیوانه کننده؛ آیا اگر جنینش حق انتخاب داشت باز هم به دنیا آمدن را برمی‌گزید؟!
برشی از کتاب؛
اگر دختر به دنیا بیایی خیلی چیزها را باید یاد بگیری، اول این که باید خیلی بجنگی تا بتوانی بگویی آن روز که حوا سیب ممنوعه را چید گناه به وجود نیامد، آن روز یک فضیلت پرشکوه به دنیا آمد که به آن نافرمانی می‌گویند.

انگار که اوریانا برای نوشتن این کتاب نه تنها از ذهن و زبان خود یا شخصیت داستان بلکه با شهامتی ستودنی و وفادارانه افکار را از شیاره‌های ذهن همه‌ی مادران دغدغه‌مند به امانت گرفته است.

پریسا احمدی نیاز