پریود؛?

سلام؛ من صادم، اولین بار که پریود شدم دوازده ساله بودم، درباره پریود کم و بیش میدونستم ولی باور نداشتم که خودمم پریود شدم و فکر میکردم عفونت ادرار دارم، اون یک هفته رو به سخت ترین شیوه ممکن گذرونده ام و به مادرم هم چیزی در این باره نگفتم.

حدوداً یک ماه بعد که دوباره این اتفاق افتاد و لکه ی خون روی روتختی ، مادرم متوجه شد .

اول یکم سرم غر زد، دعوام کرد و در نهایت نواربهداشتی.

اون موقع کلاس ششم بودم، معلم بهداشت آخرای سال اومد و گفت که همه دختر ها پریود میشن ، پس نباید نگران باشین. و بعد رفت ، خودش هم خیلی دلش نمیخواست درباره پریود باهامون صحبت کنه ، خیلی یواش تر از موقعی هم که قد و وزن مون رو میگرفت و درباره چاقی و سلامت دندان ها صحبت میکرد صداش آروم تر و یواش تر بود.

کلاس هفتم، دیگه تقریباً همه میدونستن ، بچه های مدرسه از همدیگه در این باره سوال میکردند، هنوز خیلی ها بودند که پریود نشده بودند و درباره اولین پریود صحبت میکردند.

اما.... سخت ترین روز های پریودم توی مدرسه گذشت. و بدترین موقع ،اون لحظه است که صبح شنبه بلند شی و لکه خون روی لباس زیرت تو رو سورپرایز کنه!!

توی مدرسه نگران این بودم که لکه ی خون به لباسم برسه ، و توی تصوراتم فکر میکردم نیمکت پر از خون شده. ولی اینطور نبود.

زنگ های طولانی که دل درد پریود اذیتم میکرد ، رو واقعاً تحمل کردم، من فقط این‌طور نبودم. همه دختر ها بلاخره روزی این اتفاق براشون میافته ولی هر چی دیرتر بهتر....

کلاس دهمم هنوز یکی از بچه های مدرسه پریود نشده بود. و همه میگفتن اگر امسال هم پریود نشی ، مریضی و اشکالی توی بدنت هست.

یعنی پریود سلامت بدن زن رو می‌رسونه.

اما جدا از تمام این ماجرا ها ، فضایی هست که برای پریود و پنهانی بودن پریود درست شده که حتی خود خانمها هم فکر میکنند کار بدیه، یا اتفاقیه که خیلی شرم آوره و پنهانش میکنند.

حتی بعضی ها برای هر موضوع کوچک و بزرگی که زن ها عصبانی بشن چه شوخی چه جدی میگن پریودی!!!!!!

بدن زن ، پاکه! و میدونید در حالی که داره رنج میکشه اما هر کاری هم که کنه نمیتونه خودش رو خوب کنه. و فقط باید تحمل کنه، تحمـــ?ـــــــل!!!

ج