شما میخواید لخت بشید!

پستی که الان جلوی چشم شماست رو احتمالا خیلی هاتون دیدید، منم فقط جهت اینکه یه سری به هردلیلی ندیدن قراره اونو اینجا بنویسم. بیشتر این پست،

از استوری های امیرپارسا نشاط هست.

پنجم مرداد یه لایحه جدید در مورد حجاب  توی مجلس منتشر شد،

توی این لایحه برای کشف حجاب یک سری مجازات درنظر گرفته شده که شامل جریمه نقدی، بازداشت و ممنوع الخروج و ممنوع الکار شدن میشه.

تقریبا همه ی پلتفرم های مجازی توی ایران فیلترن و کسی هم به روی خودش نمیاره که وجود دارن (الهی من برات بمیرم تلگرام).

ولی توی این لایحه چند بار درمورد جرم کشف حجاب توی فضای مجازی صحبت شده.!

مثلا توی ماده 40 نوشته :

اگه یه بیزینس به شخصی تبلیغ بده که حجاب نداره (حالا چه اون اینفلوئنسر داخل ایران باشه چه خارج ایران) اون بیزینس جریمه میشه و باید 3یا4 برابر هزینه ای که برای تبلیغات داده رو جریمه بده.!

طبق ماده 43:

اگه یه سلبریتی توی فضای مجازی یا واقعی کشف حجاب کنه یا بی‌حجابی رو تبلیغ کنه، علاوه بر اینکه 10 درصد کل داراییش رو جریمه میشه، به مدت 6ماه تا 5 سال ممنوع الکار میتونه بشه.

طبق ماده 54:

هر سرنشینی که بی حجاب باشه، ماشین 500‪

هزار تومن جریمه میشه،

برای موتور سیکلت جریمه سنگین تره.

اگه فردی روی موتور برهنه یا نیمه برهنه باشه، موتور بلافاصله توقیف و 20

میلیون تومن جریمه میشه.

هم چنین شلوارک پوشیدن مردان هم بی حجابی در نظر گرفته شده.!

جریمه ها چه طوری جمع میشه؟ :

به طور خودکار توسط بانک مرکزی،

از حساب اون فرد کم میشه و به خزانه داری کل کشور واریز میشه.

حالا اگه 20 میلیون جریمه بشیم و توی حساب 7 میلیون  پایه حقوق وزارت کار موجود باشه :

هرچی توی حساب هست کم میشه  و مبلغ باقی مونده بدهی هم با اولین واریزی که به حسابتون بیاد از حسابتون برداشته میشه.

هممون میدونیم دوربین ها انقدر پیشرفته نیست که بفهمن شما حجاب نداشتی.

اینجا پای کی میاد وسط؟

طبق ماده 36 مردمی که توسط فرماندهی انتظامی آموزش دیده باشن میتونن خیلی رندوم برن  و از هر زن بی حجابی  که میبینن عکس بگیرن و برای سامانه اختصاصی فرماندهی انتظامی بفرستن.

(نکن بدبخت نکن یه ساندیس ارزش نداره)

طبق ماده 37 شهروند های عادی میتونن گزارش هر کسب و کاری که کارکنانش حجاب ندارن رو  به سامانه فراجا بدن(دقت کنید هنوز این لایحه  به اجرا نرسیده که پلمپ کافه و اینا رو می‌بینیم)

با همه ی این ها ما باید بترسیم؟

ما از بدتر از این ها هم نرسیدیم،

آزادی بها داره،

ولی اگه همه متحد بشیم کمتر بهای سنگین میدیم و بهش می‌رسیم.

ما ملتی هستیم که چند هزار سال پیش بعد خشک شدن دریاچه مرکز ایران تسلیم مرگ نشدیم و کوچ کردیم... با وجود حمله تورانیان زنده موندیم!

جنگیدیم،

با وجود حمله اقوام مهاجم و 7 سال تحمل کوه نشینی و سختی ها ادامه دادیم،

مقابل حمله های آشور ایستادیم،

و اونچه که از دهان کوروش به عنوان حقوق بشر بیرون اومد

درواقع باور تک تک مردم ایران بود.

اون چیزی که کوروش رو به این باور رسوند که تمام عقاید محترم هستن و کسی به خاطر مذهب کشته نشد،

انسانیت خودش به تنهایی نبود،

آزاد اندیشی تمام مردم ایران بود.

ماها از نسل هموناییم،

شاید توی تاریخ بارها له شدیم،

مجبور شدیم

افتخاراتمون رو ندید بگیریم،

اما ایران رو زنده نگه داشتیم.

شاید برای خیلی ها بی معنی باشه عشق به یه تیکه زمین.

اما این بخشی از ماست،

جایی که توش به دنیا اومدیم،

و اگه خیلی اتفاقا نمی افتاد،

عزیزانمون رو به دلیل مهاجرت، خودکشی، یا ایستادن جلوی ظلم،

از دست نمی‌دادیم.!

ماها نباید یادمون بره، آخرین نفر بودن بهتر از اینه که این شرایط ادامه پیدا کنه،

یه دیالوگ توی سریال لحظه گرگ و میش بود:

کسایی که کشته میشن برای این رفتن که ما زندگی کنیم نه اینکه تا آخر عمر عذادارشون باشیم.

فکر میکنم اینکه ما ناراحت باشیم برای کسایی که پر از حس زندگی بودن و کلی آرزو داشتن اما ذره ای تلاش نکنیم برای آزادی که اونارو به آرزوشون و چیزی که به خاطرش خودشونو فدا کردن برسونیم هیچ فرقی با اونی که کنار ظلم ایستاده نداریم.

«ستم‌پذیری هم اندازه‌ی ستمگری گناه است. ای ‎انسان تو آزادی...»