۱۹۵۰

گیج و سرخوش!
مثل تانکی به رنگ شراب!
بر لبانم توت و نارنج می زنم!
بله من سرمست و شادانم!
می رقصم و مینوشم و اشک میریزم!
در میان ستون های بتونی!
زندگی ام به ترشی پرتقال و تمشک نارس است!
اعمالم به شوری شن و خون است!
بله من می چشم زنان و مردان شادان و سرخوش سال‌های ۱۹۵۰ را!
من می خروشم در پرده های خاک گرفته
نقره ای که به خاکستری مبدل شده اند!
سیگار؟! خیر من رفتار مردم را استعمال میکنم!
من مصرف گرا ترین و معتاد ترین در این میان هستم ...
بله این درخت آبنوس اجتماع را میکشم برای همین زندگی ام به ترشی و شوری خون و پرتغال نارس است!.

#مانی_خیرخواه