از آدمای قبلی زندگیت چی یاد گرفتی؟

یاد گرفتم آدما اتفاقا رو هر جوری بخوان به یاد می‌یارن. حافظه کارش حفاظت کردن از آدمه نه به خاطر آوردن.
یاد گرفتم هیچ چیز از هیچکس بعید نیست. آدم‌ها رو تو ذهنم بزرگ نکنم. فقط دوست داشتن من کافی نیست برای ادامه رابطه. رابطه دو طرفه هست. همه چیز متقابله. تنهایی نمی‌شه جای دو نفر رو پر کرد.
یاد گرفتم من وظیفه ندارم سلامت روان نداشته یک نفر رو درمان کنم. شریک عاطفی مسئول پر کردن خلا عشق و محبت در خانواده‌ها نیست. اون کار روانپزشک و مشاور واقعیه. و البته این که آدما عوض نمی‌شن.
یاد گرفتم هر جا دیدی انتخابت اشتباه بوده، تموم کنی، به بهانه دوست داشتن ادامه ندی.
خیلی چیزا یاد گرفتم و یکی از مهم‌تریناش این بود که وقتی یه چیزی رو دوست دارم یا ناراحتم می‌کنه رو بیان کنم. خودخوری و خودسانسوری نکنم.
یاد گرفتم فرمون رابطه بعدیو رو‌ به صحرا نچرخونم. بیابون‌مرگ شدن به چه قیمت. با محاسبه و به‌خاطر سپاری این که دو تا چند سال دیگه کجا ایستادی. با آپدیت گوشزد‌شونده آر وی این سِیم کریزی کایند. با آنالیز دیتاهاوت ببین آیا بعدا همین نقطه و همین کاسه است یا که با آدم رشد یافته‌تری مواجه‌ایم. به ازای هر یک ماهی که می‌گذره شناختت از خودت بیش‌تر و تیک اهدافت درست‌تر می‌چرخه. طوری که این من جدیدو قدیمیا به‌جا نمیارن. تو رابطه بهترین کاری که می‌تونیم بکنیم اینه که باهم حرف بزنیم. زیاد حرف بزنیم. رو‌ در‌ رو حرف بزنیم. حرف بزن. قانع نشدی، رها کن.